Jaarverslag 2016

Zorg voelbaar beter

Scroll naar beneden
1

Verschil maken voor onze patiënt

Afgelopen jaar kregen patiënten bij Isala een hoge kwaliteit van veiligheid, service en zorg. Dat merkten ze ook op. De tevredenheid van onze patiënten bleef onverminderd hoog. Net als vorig jaar beoordeelden zij Isala Zwolle met een 8,7 in ons interne patiënttevredenheidsonderzoek. In een ander extern onderzoek verdienden onze verpleegafdelingen bij Isala en Isala Diaconessenhuis volgens patiënten een 8,5 en een 8,2.

Toch bleven we kritisch op onszelf. De wisselvallige scores van Isala in landelijke ranglijsten van Elsevier en het Algemeen Dagblad onderstreepten het belang hiervan. Isala-medewerkers keken in 2016 daarom letterlijk iedere dag wat er beter kon voor de patiënten en hoe we een verschil voor hen konden maken.

In dit jaarverslag ontdekt u hoe we dat deden.

Visual H1
Patiënttevredenheid verpleegafdelingen bron: 2015 CQI, bron: 2016 PREM & CQI

'Ik voelde mij nog veiliger'

Patientverhaal 1 avatar

​Als sinds 1975 is Jan Zwanepol (71) patiënt bij Isala Hartcentrum. 'Ik heb heel wat verschillende artsen zien komen en gaan. Behoefte aan een ander ziekenhuis heb ik nooit gehad. De zorg is hier goed en de artsen zijn eerlijk en realistisch. Daar houd ik van.'

Vorig jaar moest Zwanepol worden opgenomen voor het vervangen van een aantal draden van zijn pacemaker. Drie draden werden weggehaald en daarvoor kreeg hij een draad terug in zijn linker kamer. Zwanepol: 'Eigenlijk werkte er nog maar één draad waar ik dus op leefde. Maar mijn rechter hartkamer ging steeds verder achteruit. Toen stelde cardioloog Ghani voor om de drie draden die niet meer werkten weg te halen en daarvoor één draad in de linker hartkamer te plaatsen. Hij legde het heel duidelijk uit aan de hand van een tekening. Dat is toch heel anders dan vroeger. Dan was het meer van "dit gaan wij doen". Ook zijn de dokters bij Isala heel eerlijk over de risico's en wat wel en wat niet kan. Dat vind ik prettig. Ik heb overigens nooit getwijfeld om deze ingreep te laten doen, wat moet dat moet.'

Extra verificatie

Twee van de drie draden zaten al meer dan twintig jaar in het lichaam van Zwanepol en waren daardoor helemaal vergroeid met ander weefsel. 'Deze waren lastig te verwijderen. Dokter Ghani legde het zo uit dat hij ze met een soort appelboortje eruit ging halen. Voordat ik onder narcose ging, werd mijn naam gevraagd en ik moest zelf vertellen wat voor ingreep er zou gebeuren. Dankzij die extra verificatie, voelde ik mij nog veiliger. Door dit soort controles beseffen artsen dat ze fouten kunnen maken. En dat ze daarom zo veel mogelijk willen uitsluiten.'

De ingreep ging goed. 'Ik zou niet meteen verschil merken zei de dokter omdat mijn rechter hartkamer eerst verder moest aansterken. Toch heb ik het idee dat ik al minder hijg.' Op zaterdag ging opeens de wond bloeden. 'Toen ik avonds voor de tweede keer de Spoedeisende hulp belde, kreeg ik het advies om naar Isala te komen. Tja, dat kan gebeuren. Het is een fijn idee ze het zekere voor het onzekere wilden nemen. Bovendien heb ik het goed hier, iedereen is erg vriendelijk op de afdeling.' Waarom het ging bloeden, is niet helemaal duidelijk. 'Misschien kwam het door mijn bloedverdunners', zegt Zwanepol. 'Maar zo als het nu lijkt, mag ik binnenkort naar huis en dat is fijn.'

Zelf verwoorden

Doordat Zwanepol al zo lang hartpatiënt is, heeft hij veel zien veranderen 'Ze kunnen meer en materialen worden steeds beter en kleiner. Als je mijn eerste pacemaker vergelijkt met die ik nu heb, is dat een heel verschil in grote. Ook vind ik dat artsen steeds beter uitleggen wat ze willen gaan doen en veel eerlijker zijn geworden over mogelijke risico's. En wat eveneens fijn is, als ik mij niet goed voel, mag ik het zelf verwoorden. "Vertel het maar op uw manier", zeggen ze dan. En dat helpt. Als het goede dokters zijn, komen ze er wel achter wat er aan de hand is.'

Terugblik

Scroll & ontdek
2

Sprongen in gastvrijheid

We maakten afgelopen jaar sprongen in gastvrijheid. Dit werd in 2016 zichtbaar in de score bij Gastvrijheidszorg met Sterren: Isala steeg daarin van drie naar vier sterren.

Patiënten kregen een warm welkom. Vrijwilligers in Meppel en Zwolle begroetten hen letterlijk al bij onze voordeur. Zij stelden de patiënten op hun gemak of ze wezen patiënten en bezoekers de weg, bijvoorbeeld naar een poli-afspraak.

Door de hele organisatie heen motiveerden gastvrijheidsambassadeurs hun collega’s om zich nog gastvrijer op te stellen en elkaar aan te spreken op ongastvrij gedrag.

Visual H2
bron: Gastvrijheidszorg met Sterren

Alles voor een snel herstel

Gastvrijheidindex visual

De stijging van drie naar vier sterren bij Gastvrijheidszorg met Sterren was daarnaast het directe resultaat van praktische maatregelen. We zetten in 2016 nieuwe stappen om het herstelproces van de patiënten te versterken door voeding. Met het aanbieden van met eiwit verrijkte tussendoortjes, door patiënten samen aan tafel te laten eten en via maaltijdbezorging aan huis verbeterden we de kwaliteit van zorg. Isala ondersteunde hiermee het hersteltraject zowel in het ziekenhuis als in de eigen omgeving van de patiënt.

Welkomstpakket, fruit en leenparaplu's

Andere acties waren kleinschaliger. Na een competitie voor nieuwe gastvrijheidsideeën kozen de Isala-medewerkers ervoor om iedere patiënt bij opname een welkomstpakket te geven. Op bed lag voor patiënten een pakket klaar, onder meer met zeepjes, een blocnote en een sudoku.

Op diverse plekken in het ziekenhuis boden we patiënten fruit aan en bij heel warm en zonnig weer zorgde een hittegolfkar voor beschut vervoer over het Isala-terrein. Hiermee gaven we extra zorg aan de meest kwetsbare bezoekers. Ook was er op deze warme dagen water met fruit beschikbaar in de Centrale hal.

Deze initiatieven bevielen zo goed, dat ze vast onderdeel werden van onze service. Toch waren niet alle ideeën voor een gastvrijer Isala direct even succesvol. Op regenachtige dagen experimenteerden we bijvoorbeeld met leenparaplu’s. We zochten een oplossing om bezoekers vanuit het ziekenhuis droog naar de auto te laten lopen. Echter, dit initiatief stopte snel, vooral omdat er paraplu’s verdwenen. Patiënten beschouwden de paraplu vaak als een cadeautje. We onderzoeken nu hoe deze actie toch een vervolg kan krijgen.

Ambassadeurs voor gastvrijheid

Op organisatieniveau kozen we ervoor om kennis over gastvrijheid te blijven delen. Medewerkers van het Isala Vrouw-kindcentrum verzorgden voor andere afdelingen bijvoorbeeld trainingen over de bewezen succesvolle HEPT-methode. Dit gedachtegoed – het tonen van hoffelijkheid, empathie, proactiviteit en teamgerichtheid – kwam binnen Isala op steeds meer plekken terug. Daardoor profiteerden patiënten op verschillende afdelingen van dezelfde gastvrijheid.

Gastvrijheidindex visual

Een vergelijkbare functie vervulden de ruim tweehonderd gastvrijheidsambassadeurs binnen ons ziekenhuis. Zij deelden goede gastvrijheidsinitiatieven met elkaar en met hun collega’s. Daarnaast spraken ze andere medewerkers aan op ongastvrij gedrag, zoals het maken van een onnadenkende opmerking of wanneer zij onvoldoende tijd namen voor een patiënt. Dat was belangrijk. Patiënten die zich op hun gemak voelen, ervaren minder stress en zijn bijvoorbeeld beter in staat zich te focussen in een gesprek met de arts. Dit helpt hen bij een goed herstel.

'Ik heb mijn bewegingsvrijheid terug'

Patientverhaal 2

Na de bevalling van haar twee kinderen, kreeg Marianne Prins last van stress incontinentie. Omdat ze meer ging sporten en bewegen, werden haar klachten steeds erger. 'Zeventien jaar lang onderging ik het met gelatenheid, totdat ik dacht: "nu ga ik er wat aan doen".'

Ik merkte tijdens het badmintonnen dat ik urine verloor. Maar door knieblessures deed ik die sport een tijdje niet en ging het op zich goed zo lang ik maar geen onverwachte dingen deed. Toen het met mijn knie beter ging, ben ik steeds meer gaan bewegen. Geen badminton meer, maar wel veel andere sporten, zoals hardlopen en groepslessen op de sportschool. Veel bewegen vond ik heerlijk, maar ik kreeg wel steeds meer last van mijn incontinentie.'

Eenvoudige ingreep

Als Marianne ging sporten, droeg ze altijd incontinentieverband. 'Ook hield ik er met mijn kleren rekening mee. Sportbroeken kocht ik alleen maar in het zwart. Mocht het een keer misgaan…dan valt dat minder op, op zwart. En overdag zorg je er voor dat je iets langs draagt bijvoorbeeld. Op een bepaald moment was ik er klaar mee en wilde ik weten of ik er niet iets aan kon doen. Dus ik ging maar mijn huisarts. Zij verwees mij door naar de bekkenbodemfysiotherapeut. Daar heb ik enorm veel aan gehad. Mijn bekkenbodemspieren zijn een stuk sterker nu, maar het hielp niet voldoende. Toen ben ik verwezen naar de gynaecoloog. In zijn spreekuur vertelde Van Eijndhoven dat het TVT-bandje heel geschikt voor mij zou zijn. Dat is een bandje dat ze in een operatie onder je plasbuis bevestigen. Ook vertelde hij dat het een heel eenvoudige ingreep is en het slagingspercentage hoog is. Ik kon niet wachten.'

Lief en zorgzaam

Voor de eerste poliafspraak en onderzoeken kon Marianne gewoon in haar woonplaats Kampen terecht. 'Dat was prettig. De operatie was in Zwolle. Voor de ingreep zelf was ik niet nerveus, wel voor de narcose. Maar iedereen was zo lief en zorgzaam. Op de operatiekamer en later ook op de verpleegafdeling. Toen ik mijn blaas echt leeg kon plassen, mocht ik weer naar huis. Dat was dezelfde dag nog. Ik weet nog dat het plassen anders voelde. Pijn had ik niet veel. Toch heb ik, zoals werd aanbevolen, het heel rustig aan gedaan. De eerste voortekenen tijdens mijn herstelperiode waren goed, ik had geen druppel verlies meer. Maar ik had nog niet echt gesport. Maar ook dat kan ik inmiddels zonder problemen doen. Ik kan weer onbeperkt bewegen, durf nu te sporten in een knalblauwe sportbroek en hoef nergens meer over na te denken. Het geeft zo'n gevoel van vrijheid!'

Doe er wat aan

Ik hoop dat vrouwen die ook klachten hebben, na het lezen van dit verhaal, naar de huisarts gaan. Het is toch een beetje een taboe- onderwerp. Totdat ik mij liet opereren, sprak ik er ook nooit met iemand over. Ik vond het gênant. Het was nu eenmaal zo. Nu weet ik dat je er niet mee rond hoeft te blijven lopen. Echt doe er wat aan. Dan merk je hoeveel vrijheid je dat oplevert.'

Terugblik

Scroll & ontdek
3

Zorg letterlijk iedere dag beter

Isala-medewerkers keken wat er beter kon voor de patiënt. Met verbeterteams deden ze dat in 2016 elke dag, op iedere afdeling.

Daarbij had Isala altijd oog voor methodes en behandelingen die bewezen succesvol zijn. Patiënten kregen betere zorg doordat medewerkers leerden van elkaars ervaringen, van andere ziekenhuizen en van recent wetenschappelijk onderzoek. We vroegen ook steeds vaker om de mening van een patiënt. Samen zochten we naar behandelingen die aansloten bij hun persoonlijke situatie en wensen.

Visual H3
Verbeterteams in actie:
iedere dag, op elke afdeling

Zorg: passend en effectief

We zochten voor iedere patiënt de juiste zorg, op de juiste plek; aangeboden door de juiste professional met de juiste kennis. Dit leidde bijvoorbeeld tot de introductie van een virtueel hartcentrum. Alleen al in 2016 bood Isala Hartcentrum zeshonderd patiënten de mogelijkheid van ziekenhuiszorg in de eigen thuissituatie.

Isala leverde zorg en monitoring op afstand. Dit was een aanpak die winst opleverde voor patiënt én ziekenhuis: De patiënt liep minder risico’s op ziekenhuisinfecties, er was een hogere patiënttevredenheid, de patiënt kwam sneller weer in beweging en de patiënt herstelde vaker in het comfort van zijn eigen huis.

Aandacht voor knelpunten, op iedere afdeling

Op basis van eigen observaties, knelpunten in de zorg en klachten van patiënten zochten verbeterteams letterlijk iedere dag naar verbeterpunten op de eigen afdeling. Door deze opzet konden artsen, verpleegkundigen en specialisten direct actie ondernemen om patiënten te helpen.

Ziekenhuisbreed kozen we tegelijk voor enkele prioriteiten die voor langere tijd aandacht kregen. Uit onderzoeken bleek dat Isala veel winst kon boeken door beter te letten op valpreventie, medicatieveiligheid, infectiepreventie en pijnpreventie.

We vergrootten bijvoorbeeld de medicatieveiligheid door aandacht te geven aan de situatie bij patiënten thuis. We voelden ons ook verantwoordelijk voor een juist gebruik van medicijnen door de patiënten buiten het ziekenhuis. Daarom maakten we meer tijd om hier goede voorlichting over te geven en daarmee het herstel van de patiënten te verbeteren.

Om het aantal patiënten dat uit bed viel te laten dalen, pasten we succesvolle preventiemaatregelen toe bij meer groepen patiënten. Van oudsher focuste valpreventie zich op de oudere doelgroepen. In de praktijk zagen we dat valincidenten bij alle groepen patiënten plaatsvonden.

Dichtbij wanneer dit kan

Kennisuitwisseling tussen medewerkers was belangrijk voor het verbeteren van onze kwaliteit van zorg. Dat werd ook zichtbaar na de fusie tussen Isala Zwolle en Isala Diaconessenhuis Meppel. Artsen en verpleegkundigen kregen door de fusie bijvoorbeeld meer directe collega’s om mee te sparren over risico’s en succesvolle methodes.

De patiënt profiteerde door de fusie ook direct van een gerichter zorgaanbod. Patiënten konden sindsdien iedere dag terecht bij de Mammapolikliniek: de locaties in Zwolle en Meppel waren samen gedurende de hele week open. Daarnaast bood de fusie ruimte voor scherpere keuzes in specialistisch zorgaanbod. Zo opende Isala Diaconessenhuis begin 2017 een liesbreukcentrum. Patiënten konden daar in één dag zowel onderzocht als geopereerd worden.

Noodzaak voor opleiden en specialiseren

In 2016 bood de Isala Academie bijna 700 opleidingen en ruim 35.000 opleidingsmomenten. Dit was een verdubbeling van het aantal momenten uit 2015. De directe aanleiding voor deze snelle groei was een aanvraag van Isala Zwolle voor een accreditatie van het internationale JCI-keurmerk. Om de organisatie hierop voor te bereiden, organiseerde de academie meerdere seminars.

Ook zagen we de noodzaak om zelf meer specialistische verpleegkundigen op te leiden. Onze patiënten merkten afgelopen jaar nog niets van het groeiende tekort van deze groep professionals in Nederland. Toch bestempelden we deze krapte op de arbeidsmarkt als een risico voor de continuïteit van onze zorg.

Het aanbieden van meer opleidingsplaatsen voor deze doelgroep gaf nog meer voordelen: voor verpleegkundigen werden we een aantrekkelijker werkgever met doorgroeimogelijkheden.

Kortere lijnen

Onze patiënten profiteerden van onze nauwe samenwerking met partners in de zorgketen. Artsen bij Isala vonden het belangrijk om huisartsen te leren kennen en hen goed en volledig te informeren. Zo werd er in januari een nieuwjaarsbijeenkomst georganiseerd bij Isala Diaconessenhuis om de plannen voor 2016 met huisartsen te bepreken. Daarnaast organiseerden we Isala-breed een aantal informele bijeenkomsten om huisartsen ook buiten de werkvloer te ontmoeten. Voor nieuwe huisarten organiseerde Isala haar jaarlijkse kennismakings- en ontmoetingsavond: de Zwolse Nieuwe. Er kwam een recordaantal van 130 artsen op de avond af.

Isala betrok huisartsen nadrukkelijker bij haar eigen werk: huisartsen voerden zelf diverse metingen uit, waar specialisten op afstand bij meekeken. Voor patiënten voorkwam dit regelmatig een onnodig bezoek aan het ziekenhuis. Wel riep deze aanpak nieuwe vragen op, bijvoorbeeld hoe de tijdsinvestering van specialisten vergoed kon worden.

'Ik voel mij niet belemmerd'

Patientverhaal 3

Een leven zonder diabetes kent Karlijn Slot (16) eigenlijk niet. Ze was drie toen zij de diagnose diabetes type 1 kreeg. 'Toch voel ik mij niet belemmerd. Natuurlijk merk ik het, maar ik stoor mij er gewoon niet aan. Ik weet natuurlijk ook niet hoe het anders zou zijn.'

Het toeval wil dat één van Karlijns beste vriendinnen ook diabetes heeft. 'Je praat er samen over. En als ik niets bij mij heb voor als ik een keer laag in mijn suikers zit, dan heeft zij altijd wel een koekje in haar tas zitten. Soms doen wij een wedstrijdje wie de beste waarde heeft als wij moeten prikken.'

Toen Karlijn jonger was, ging zij regelmatig naar de tienerpoli van Isala Diaconessenhuis. 'Dan had je contact met lotgenoten. Wij kletsten samen en deden ook spelletjes. Nu ga ik nog vier keer per jaar naar het ziekenhuis voor controle. Naast de internist heb ik dan ook altijd een gesprek met mijn diabetesverpleegkundige. Dat is erg gezellig. Naast diabetes en hoe het gaat, praten wij ook altijd over school. Ze vindt het belangrijk dat ik fijn leef, ook al betekent dit dat mijn waardes soms iets te hoog zijn.'

Sinds haar twaalfde krijgt Karlijn haar insuline via een draadloze pomp. Tot die tijd spoot ik de insuline in mijn buik. Sinds mijn vijfde deed ik dat al zelf. Ik vond dat niet eng. Maar omdat je dat voor het eten moet doen, waren anderen aan tafel bij wijze van spreken al klaar en dan moest ik nog beginnen met eten na het prikken. En steeds die trui omhoog. Vanaf het moment dat ik de pomp kreeg, ben ik meteen strakke jurkjes gaan dragen. Ik dacht als mensen het zien, dan is dat maar gewoon zo. Maar de meesten zagen het niet eens. Als je de diagnose diabetes krijgt, blijf dan vooral jezelf is mijn advies. Wees niet bang, je leert er wel mee leven. Als je er positief in staat, gaat het hartstikke goed.'

Terugblik

Scroll & ontdek
4

Aantoonbaar veilig en goed

In 2016 probeerden we ons werk nog beter te meten. Data lieten bijvoorbeeld zien dat de veiligheid en veiligheidscultuur bij Isala in de lift zat. Met diezelfde informatie ontdekten medewerkers ook wat er juist aantoonbaar beter en veiliger kon.

Isala Zwolle kreeg afgelopen jaar ook een onafhankelijke bevestiging dat haar kwaliteit en veiligheid op orde is. Het ziekenhuis behaalde de accreditatie van het internationaal erkende kwaliteitskeurmerk JCI. Eind juni 2017 verwacht Isala Diaconessenhuis dezelfde accreditatie te behalen.

Patiënten met ernstige pijn
Visual h4

Internationaal keurmerk voor Isala

Side Visual h4

Isala Zwolle behaalde JCI keurmerk in 2016

Isala Zwolle behaalde in 2016 het internationaal erkende kwaliteitskeurmerk JCI. Dit was een belangrijk signaal dat Isala haar kwaliteit op orde heeft. JCI keek naar de veiligheid en de juistheid van procedures en ingrepen, maar ook naar onze omgang met patiënten. JCI onderzocht bijvoorbeeld: Kwam Isala in de praktijk haar beloften aan patiënten na? En: Leert Isala van haar eigen fouten?

Wanneer Isala Meppel in 2017 de JCI accreditatie behaalt, weten we zeker dat onze ziekenhuizen voor alle patiënten met dezelfde kwaliteitsstandaarden werken.

Meer focus op kwaliteit

We kozen in 2016 bewust voor enkele prioriteiten in het werken aan kwaliteit. De cijfers op deze terreinen lieten zien dat de aandacht voor veiligheid in de organisatie snel toenam. Zo verbeterde de meldcultuur aanzienlijk. In een jaar tijd steeg het aantal meldingen over mogelijke incidenten, zowel bij medicatieveiligheid als bij vallen. Mede door deze meldingen konden we preventieve maatregelen nemen om de kans op nieuwe incidenten te verminderen.

Visual valpreventie

Een ander belangrijk aandachtspunt was pijnpreventie. We screenden bij Isala en Isala Diaconessenhuis 99,9% van de patiënten voor pijn na een operatie. Dat ligt ruim boven de landelijke verpleegkundige kwaliteitsnormen. Het aantal patiënten waarbij we ernstige pijn constateerden daalde afgelopen jaar verder naar 3,3% in Isala en 2% bij Isala Diaconessenhuis.

Tegelijk kenden we nog enkele verbeterpunten. Hoewel de screening voor doorligwonden Isala-breed met tientallen procenten toenam, voldeden we nog net niet aan de landelijke normen. Een ander voorbeeld was de screening rond ondervoeding. Isala Zwolle voldeed hier aan de normen, maar Isala Diaconessenhuis Meppel nog niet.

Uitgebreidere data over onze prestaties in 2016 zijn te vinden in het Kwaliteitsvenster. Hier staan belangrijke cijfers, onder meer over medicatie, sterftecijfers, wachttijden en patiëntenervaringen. Ook is hier terug te vinden of Isala voldoet aan de normen bij risicovolle operaties.

Gepaste zorg door nieuwe inzichten

Steeds meer afdelingen binnen Isala deden afgelopen jaar bewust minder. We schaften testen en behandelingen af wanneer deze voor de patiënt niet nuttig bleken. Nog vaker toetsten we onze eigen aanpak, waardoor we regelmatig ontdekten dat we werkten met methodes die onvoldoende onderzocht waren of waarvan de effecten voor patiënten minimaal waren.

De kinderafdeling van Isala Vrouw-kindcentrum liet haar artsen bijvoorbeeld trainen om deze afweging goed te maken. Iedere week deed de afdeling een literatuuronderzoek en beantwoordde ze een vraag voor een casus uit de eigen praktijk. Dit leidde iedere maand een keer tot de aanpassing van een protocol of werkwijze. Dat kwam doordat de artsen kritische vragen stelden, wetenschappelijk onderzoek nog kritischer beoordeelden en ze zichzelf continu de vraag stelden: Is dit de beste keuze voor deze patiënt?

Zo kwamen de artsen tot de conclusie dat stinkende urine meestal niet betekent dat het kind een infectie heeft. Veel kinderen hadden daardoor geen reden meer om direct onderzocht te worden en naar het ziekenhuis te komen. Een ander voorbeeld was het effect van een medicijn tegen uitdroging bij buikgriep. Verdunde appelsap bleek hetzelfde effect te hebben als het medicijn. De patiënt kreeg daarmee een goedkopere oplossing én hoefde er niet voor naar de apotheek.

Gepaste zorg door overleg met de patiënt

Op diverse momenten deden we het anders, omdat we samen met de patiënt een andere afweging maakten tussen de positieve werking en verwachte bijwerkingen van medicijnen of een ingreep. Door gezamenlijk te kiezen voor de beste behandeling maakten we de zorg voelbaar beter.

Visual medicatie

Isala koos er in overleg met de patiënt soms bewust voor om af te wijken van een protocol of behandelmethode. Zo lukte het een kind bijvoorbeeld niet om twee keer per dag een medicijn in te nemen. Het kind schaamde zich er misschien voor of durfde het niet met de school af te stemmen. Doordat we meer aandacht hadden voor de niet-medische factoren, kon het zijn dat dit kind maar één keer per dag zijn medicijn innam. We keken steeds nadrukkelijker naar wat er speelde in de thuissituaties van patiënten en de impact van een behandeling op de kwaliteit van leven. Daar hielden we rekening mee.

'Geen pijnaanvallen meer'

Patientverhaal H4

​Al jaren lang had Jack van Dijk last van heftige buikpijnaanvallen. Uiteindelijk werd vastgesteld dat een afwijkende zijafvoer van zijn alvleesklier de boosdoener was. Toen de woekering uiteindelijk 15 millimeter was, was een operatie de enige oplossing. Jack: 'Ik vond dat prima, ik was die aanvallen zo zat.'

Het was lang onduidelijk waar de klachten van Jack vandaan kwamen. 'Uiteindelijk zag de arts op de MRI dat ik een vergroeiing had aan de zijafvoer van mijn alvleesklier. Doordat enzymen niet gelijkmatig af konden worden gegeven, hoopte zich dat op. Dit gaf steeds een flinke ontsteking. Dat gebeuren ongeveer een keer per maand en deed enorm veel pijn. Niets hielp en niemand kon dan wat voor mij doen. Ik probeerde altijd thuis te zijn als zo'n aanval begon, maar ook in vakanties en op reis kon het zo gebeuren.'

Via zes kleine sneetjes

De operatie die Jack onderging is de zogenoemde whipple-operatie. Bij deze ingreep verwijdert de chirurg de kop van de alvleesklier, de twaalfvingerige darm en de galblaas. Tot nu toe werd de operatie alleen gedaan met de buik helemaal open. Inmiddels kan het ook laparoscopisch, oftewel met een kijkoperaties via zes kleine sneetjes. Jack was de eerste patiënt die op deze manier binnen Isala werd geopereerd. 'Ik was blij dat niet mijn hele buik open hoefde. Ik had mij er zelf in verdiept en chirurg Patijn lege ook alles duidelijk uit. Het is een ingewikkelde operatie des te knapper dat dit nu laparoscopisch kan. En fijn dat het in mijn eigen woonplaats kon.'

Terugblik

Scroll & ontdek
5

Innovatiekansen benutten

Isala keek doorlopend welke innovaties kansen opleverden voor de patiënt. Zo liepen er in 2016 zeker negen pilots voor digitale ziekenhuiszorg, waardoor patiënten minder vaak naar het ziekenhuis hoefden te komen of waardoor zij beter herstelden.

We motiveerden medewerkers om zelf verbeterideeën en innovaties aan te dragen. Dat deden we onder meer met eigen onderzoek, via een stimuleringsfonds voor innovatie en wetenschap en door het organiseren van een wetenschapsavond.

Visual H5
Nieuwe pilots voor connected care in 2016

Pilots voor connected care

Side visual H5

40+ onderzoeken gepresenteerd tijdens Isala Wetenschapsavond

Onze medewerkers innoveerden volop. Sommigen werkten aan volwassen pilotprojecten zoals virtuele ziekenhuiszorg, een app voor teledermatologie of een applicatie voor het zelfstandig meten van bloeddruk met de smartphone. Anderen experimenteerden met nieuwe ideeën.

Om Isala-breed voordeel te halen uit deze innovaties, brachten we in 2016 en begin 2017 alle bestaande pilots voor connected care in kaart. Samen met externe partners en professionals stelden we onszelf opnieuw de vraag: Welke meerwaarde kan innovatie bieden voor de patiënt?

Vooral door de combinatie van innovatie en vernieuwende werkwijzen zagen we tal van nieuwe kansen.

Minder vaak naar het ziekenhuis

Bij de projecten voor connected care die in 2016 binnen Isala draaiden, was de meerwaarde voor patiënten vaak direct duidelijk. Teledermatologie zorgde ervoor dat dermatologen vanuit het ziekenhuis met de huisarts meekeken bij het stellen van een eerste diagnose. Voor veel ongeruste patiënten scheelde dit een bezoek aan het ziekenhuis, bijvoorbeeld omdat er niets aan de hand was. Hetzelfde gold voor patiënten die revalideerden van een hartoperatie of chirurgische ingreep aan de handen: zij kregen revalidatie-instructies via een app of speciale smartphone. Dit scheelde hen reistijd naar het ziekenhuis en het verlengde tegelijk de periode waarin Isala hen begeleiding kon bieden.

Ook voor andere situaties was contact op afstand ideaal. Bij te vroeg geboren kinderen konden ouders én hun familie via tele-baby het kindje digitaal volgen. Telemonitoring stelde andere patiënten juist in staat om zelfstandig bloeddruk te meten of hun gewicht door te geven aan de arts.

Visual 3 H5

Ieder jaar €1 miljoen beschikbaar voor 15+ projecten via wetenschaps- en innovatiefonds

Vragen over privacy

Tegelijk merkten we dat deze digitale stappen tot veel vragen leidden. Voor sommigen ging de groei van het aantal initiatieven met connected care te langzaam, voor anderen juist te snel. Daarnaast waren patiënten benieuwd of Isala door het gebruik van connected care wel voldoende gebruik maakte van haar faciliteiten. Hierin probeerden we hen gerust te stellen. Juist doordat Isala steeds meer mensen thuis hielp, beschikten we over voldoende ruimte voor de zwakkere patiënten.

Daarnaast leidden onze online activiteiten tot vragen over privacy. Bij de verdere ontwikkeling van het elektronisch patiëntendossier keken we bijvoorbeeld doorlopend naar de veiligheid van patiëntgegevens. Tegelijk waren we niet in staat om alle risico’s uit te sluiten. Zo werd afgelopen jaar een laptop met patiëntengegevens gestolen. Hierover hebben we direct de getroffen patiënten geïnformeerd. We deden aangifte en we meldden de diefstal bij de Autoriteit Bescherming Persoonsgegevens. Voor ons was dit incident een aanleiding om de privacyregels bij alle medewerkers nog eens extra onder de aandacht te brengen.

Innovatie: méér dan techniek

Verschillende initiatieven voor virtuele ziekenhuiszorg toonden dit jaar aan: innovatie in de zorg gaat verder dan e-health of het maken van een app. Via het Isala Hartcentrum ontvingen meer dan 600 personen ziekenhuiszorg in de eigen thuissituatie. Dit betrof een heel andere manier van zorg verlenen, met nieuwe vormen van begeleiding. Eenzelfde nieuwe vorm van zorg was zichtbaar tijdens het testen van de virtuele Eerste Hart Hulp. We konden bij patiënten met acute pijn op de borst al thuis of in de ambulance bepalen of er sprake was van een acuut hartinfarct. Hierdoor hoeven ambulances een patiënt in de nabije toekomst niet meer bij alle spoedgevallen mee te nemen naar het ziekenhuis. De patiënt krijgt zo steeds vaker de juiste zorg op de juiste plek. Tegelijk bespaart het ziekenhuis tijd en kosten.

Aandacht voor wetenschap

Artsen en verpleegkundigen bij Isala voerden ook in 2016 honderden wetenschappelijke onderzoeken uit om zorg voor patiënten beter te maken. Diverse vakgroepen deden dit in samenwerking met collega’s van andere ziekenhuizen, zowel binnen als buiten Europa.

Om onderzoek en innovatie te stimuleren boden we alle medewerkers in 2016 de kans om een project- of onderzoeksaanvraag in te dienen bij ons eigen fonds voor wetenschap en innovatie. Het belangrijkste criterium voor selectie dit jaar was de directe meerwaarde van een aanvraag voor de patiënt. De Cliëntenraad besloot daarom voor het eerst mee over de voorstellen. In totaal financierden we zeventien projecten met in totaal één miljoen Euro. Mede door de inzet van dit fonds keken we ook in 2016 actief naar de toekomst van de zorg bij Isala.

Oplossingen baseren op feiten

Isala benutte zowel praktijkinzichten, scherpe evaluaties en wetenschappelijk onderzoek om de zorg en veiligheid beter te maken. In 2017 is het onze ambitie om deze ingeslagen weg voort te zetten. Waar dit mogelijk is, proberen we onze resultaten te meten aan de hand van concrete doelstellingen. We kiezen ervoor om ingrepen juist wel of juist niet te doen, op basis van toetsbare afwegingen. We schrijven medicijnen voor wanneer deze duidelijk bewezen effect hebben. We benutten innovaties waar deze in de praktijk ook echt van waarde zijn en waar de kosten opwegen tegen de baten.

Ook in 2017 maken we deze afweging waar dit mogelijk is samen met de patiënt. Zonder de mening van de patiënt zijn wij niet in staat om de waarde of noodzaak van een behandeling vast te stellen. Gastvrijheid staat bij Isala centraal: óók tijdens het leveren van veilige, kwalitatief goede zorg.

Een beetje thuis met Telebaby

Patientverhaal 5

Hun eerste zoon, Nicolai, is thuis geboren. De twee dochters van Nico en Andrea Starrenburg kwamen in het Isala Vrouw-kindcentrum ter wereld. Lucia lag twee weken op de afdeling Medium/High care. Vai moest een week op deze afdeling verblijven.

‘Wij wisten dat Lucia in het ziekenhuis ter wereld zou komen’, vertel Andrea. ‘Dat moest omdat op de echo een aantal afwijkingen was te zien. Dat ze zich al na 35 weken aankondigde, was onverwacht. Na de bevalling bleek al snel dat ze zuurstof problemen had, ze werd meteen bij me weggehaald. Ik vond het verschrikkelijk om Lucia over te dragen en alleen achter te blijven. Ik had geen idee wat er ging gebeuren.’ Nico: ‘Ik ging met Lucia mee naar de afdeling. Ik had er alle vertrouwen in dat ze in goede handen was. Zij werd gezien door een arts en die constateerde dat de longen van Lucia nog niet voldoende gerijpt waren.’

Complimenten

Begin dit jaar werd de jongste dochter van de familie Starrenburg geboren. Andrea: ‘Na een zwangerschapsduur van 37 weken werd ik ingeleid. Ik kon dus niet thuis bevallen en moest weer naar het ziekenhuis.’ Vai moest gehaald worden omdat Andrea last kreeg van zwangerschapscholestase, een galstuwing. Mogelijk kan dit negatieve gevolgen hebben voor je kind na de 38ste week van de zwangerschap. Andrea: ‘Bij de bevalling van Vai kregen wij - bij toeval - dezelfde gynaecoloog als bij Lucia. Hij herkende ons nog, dat voelde vertrouwd. We hebben nog kort onze ervaring van de vorige bevalling kunnen delen, dat was voor ons zeer verhelderend en heeft ons geholpen bij het verwerken van deze ervaring. Ook de zorg na de bevalling was geweldig. Onze complimenten daarvoor!’

App

Na de bevalling van Vai werden Andrea en Nico even alleen gelaten met hun dochter. ‘Dat was fijn. Maar al snel merkten wij dat het met Vai niet goed ging. Ze had normaliter met ons mee naar huis gemogen maar haar longen waren net als die van haar zus Lucia nog niet genoeg gerijpt. Dus ook haar moesten wij achterlaten.’ ‘Gelukkig was er Telebaby’, vertelt Nico. ‘Boven de couveuse van Vai hing een camera en dankzij een app op mijn telefoon hadden wij toch het gevoel dat ze bij ons was. Wij konden oneindig naar haar kijken. We hebben een eigen bedrijf Nico Brillen & Lenzen wat ook allemaal gewoon door moet gaan en dan is het super fijn dat je Vai dan toch bij je hebt via de app.’ Andrea: ‘Een keer zag ik haar niet. Ik belde en toen bleek dat ze haar aan het onderzoeken waren. De camera wordt dan even weggedraaid. Dat is fijn.’

Super de luxe

Het Isala Vrouw-kindcentrum voelde als een warm bad voor Andrea en Nico. ‘Super lieve verpleegkundigen en goede begeleiding op de afdeling Medium/High Care. Als je kind in een couveuse ligt, ben je bang dat je iets fout doet. Een draad lostrekt bijvoorbeeld, maar daar word je erg goed mee geholpen. Toen Vai na een week weer naar huis mocht, konden wij niet wachten om haar mee te nemen, we hadden alle vertrouwen. Terwijl wij het bij Lucia nog heel spannend vonden. Ik moet zeggen dat als er een vierde zou komen, ik weer naar Isala zou gaan. Alles is bij de hand en de kraamsuites zijn in het nieuwe ziekenhuis super de luxe. En met Lucia en Vai? Daar gaat het gelukkig prima mee.’

Terugblik

Scroll & ontdek
Help Isala naar de top