Contact
  1. 53 lotusslachtoffers in twee uur

Stel er gebeurt vlak bij Zwolle een grote ramp, bijvoorbeeld een bus die op een brandende Bulgaarse tankwagen knalt. Hoe vang je dan al die slachtoffers op? Zaterdag oefenden veel verschillende disciplines in Isala deze casus. In de twee uur dat deze oefening duurde, werden maar liefst 53 lotusslachtoffers opgevangen.

SEH-verpleegkundige Annelie Harsevoort

Als het gaat om trauma opvang, staat er altijd een ervaren team klaar op de Spoedeisende hulp (SEH) in Zwolle. Iedere week oefent een team de opvang van een trauma. Een echt grote ramp komt gelukkig bijna nooit voor. Toch moet je daar als ziekenhuis op voorbereid zijn. Daarom is er  één keer per jaar een grote oefening, waar verschillende hulpverleners en lotusslachtoffers aan meedoen.

Uitdaging

SEH-verpleegkundige Annelie Harsevoort: ‘Wij begonnen zaterdag met een startbijeenkomst in de Centrale hal in Zwolle. Vervolgens gingen de eerste telefoons en werden er steeds meer mensen opgeroepen. Precies op de manier zoals het normaal ook zou gaan. Een verschil was natuurlijk dat nu iedereen al in het ziekenhuis was. In het echt kan het voorkomen dat je van huis moet komen.  Ik hoorde bij de laatste groep verpleegkundigen die werd opgeroepen. Toen ik de SEH opliep, wist ik nog niet wat er was gebeurd. Ik kreeg meteen een patiënt toegewezen en dan doe je wat je altijd doet. Oftewel de ABCD-systematiek. Al snel hoorde ik van patiënten, artsen en collega’s  wat er was gebeurd. De uitdaging in deze oefening was de Bulgaarse tankwagen, want wat zat daar in? Ging het om giftige stoppen? En de bus ging naar een oktoberfeest en vervoerde passagiers van alle leeftijden. De ene patiënt had echt verwondingen, de ander was vooral in paniek. De lotusslachtoffers speelden hun rollen echt heel goed.’

Triage

Bij de ambulancehal kwamen de patiënten binnen. Met ambulances, maar omdat het ongeluk  zogenaamd was gebeurd bij afslag Noord, waren er ook veel zelfverwijzers. Een traumachirurg en een verpleegkundige deden de eerste triage. Annelie: ‘Wie getrieerd werd met T1 kreeg meteen hulp van een arts, twee verpleegkundigen en een anesthesiemedewerker. T2 betekende minder spoedeisend, maar heeft wel bewaking nodig. En T3 slachtoffers gingen door naar de poli van Chirurgie, voor de behandeling van bijvoorbeeld botbreuken.’

Voelde echt

Annelie ving verschillende patiënten op.  ‘Dankzij de inzet van lotusslachtoffers voelde het heel echt. Ik ging er helemaal in op en dan vergeet je bijna dat het niet echt is. De tijd vloog voorbij. Stress voelde ik niet. Wij zijn hier immers voor opgeleid. Zo communiceren en werken wij  altijd met een vaste structuur (Crew Resource Management) en dat ging heel goed. Wij kregen dat terug van de waarnemers van de oefening. Maar ook van de lotuspatiënten, zij voelden zich gezien en serieus genomen.’

Aankunnen

‘Wat mij bijblijft van deze oefening, is dat wij als team goed samenwerken en dit aankunnen. Op wat praktische dingen na, zoals voldoende computers in de traumakamers en het juiste materiaal op de juiste plek, liep alles gestroomlijnd.  Je hoopt dat het niet nodig is, maar als er iets groots gebeurt, staan wij er. Die wetenschap gaf mij een enorme boost!’

Gewone spoedzorg

De gewone spoedzorg ging tijdens de oefening gewoon door. Annelie: ‘Dat was goed geregeld door de coördinator van die dag. Patiënten legden wij uit dat wij met een oefening bezig waren. En natuurlijk houd je constant in de gaten of het nog gaat, want anders leg je de oefening meteen stil. De echte patiëntenzorg gaat immers altijd voor.’ 

 

Gerelateerd nieuws