…ik veel kan betekenen voor mensen in acute situaties. Patiënten die bij ons binnenkomen hebben vaak veel pijn, angst, en zijn onzeker over wat er op hen af komt. Als SEH-verpleegkundige probeer ik hen zo goed mogelijk te helpen. Of het nu gaat om een groot trauma of een botbreuk, op de SEH voelen mensen zich over het algemeen ontheemd. Een SEH-verpleegkundige kan op dat moment houvast bieden aan patiënten en familie in een situatie waar ze geen grip op hebben.’
‘Ik wist al snel dat ik SEH-verpleegkundige wilde worden. Tijdens mijn HBO-V stage in België op een SEH werd ik verliefd op het vak. De afwisseling en de acute setting zijn voor mij echt redenen geweest hiervoor te kiezen. Het geeft een kick om te kunnen handelen in situaties waarin elke seconde telt. Dat klinkt misschien cliché, maar het is wel waar. En het is heel leuk dat je alle leeftijden en ziektebeelden tegenkomt. Daardoor weet je op een gegeven moment van alle ziektebeelden wel wat af. Voor echt de diepte ingaan per ziektebeeld is het beroep SEH-verpleegkundige te breed. Dat is weleens jammer, maar inherent aan dit vak.’
Blauwe jasje
‘Als SEH-verpleegkundige en helemaal in mijn rol als dagcoördinator, sta ik aan de poort van het ziekenhuis. Als ik het goed regel bij de deur, kan dat een positieve uitwerking hebben op de rest van de zorg. Met het blauwe jasje aan ben ik het gezicht van de afdeling, een aanspreekpunt voor velen. Patiënten toebedelen aan collega’s, het contact met de ambulance, zorgen dat zij en de patiënt zich welkom voelen op onze afdeling, nauwe samenwerking met de SEH-artsen; allemaal taken die de dagcoördinator uitvoert. Bij een traumaopvang is het aan de dagcoördinator om alles in goede banen te leiden en te zorgen dat het traumateam en alle benodigdheden in de traumakamer klaar staan.’
Team faciliteren
‘In de ochtend beginnen we altijd met dagstart waar iedereen van het team van dat moment bij aanwezig is. Zijn er aandachtspunten, dan worden die daar benoemd en kunnen we daar als team dan ook rekening mee houden. Het op een goede manier faciliteren van collega’s is een van de belangrijkste taken van de dagcoördinator. Ik moet zorgen dat zij alles hebben wat nodig is om de beste zorg te kunnen leveren. Als dat aan het einde van mijn dienst is gelukt, kan ik daar best trots op zijn.’
‘Ook moet je echt een paar stappen vooruit kunnen denken. Als de afdeling vol dreigt te raken, moet ik actie ondernemen. Daar hoort bijvoorbeeld een vorm van risicomanagement bij. Wij zijn een drukke spoedafdeling. Soms moeten we praten als Brugman om iemand die niet op de spoed thuishoort, eerst bij de huisarts te krijgen. Mensen worden steeds mondiger en zoeken zelf van alles op. Samen met het groeiende aanbod van patiënten, maakt dat het werk er niet altijd makkelijker op. Maar als ik uiteindelijk alles tegen elkaar wegstreep, blijft er altijd nog heel veel passie over om dit werk te blijven doen.’
