Contact
  1. ‘Ik ben niet geschikt voor een acht tot vijf baan’

In 2006 begon Esmeralda Kartouw op de Spoedeisende hulp als afdelingsassistent. Sinds september, na een opleiding van drie jaar, mag zij zich officieel doktersassistent noemen. ‘In deze nieuwe functie hoop ik meer te kunnen betekenen voor mijn collega’s op de afdeling.’

Esmeralda Kartouw op de SEH

Het werk van de afdelingsassistenten ging veranderen op de Spoedeisende hulp (SEH). De wens was een team van medewerkers dat naast het werk van de afdelingsassistent, doktersassistenttaken kan doen en bij kan springen achter de balie. Esmeralda: ‘Zo ben je een grotere groep en daardoor minder kwetsbaar bij ziekte bijvoorbeeld. In 2017 hoorde ik dat ik de opleiding tot doktersassistente mocht volgen. Ik vind het een privilege dat ik deze kans kreeg. Maar ik dacht wel, hoe ga ik dat doen? Ik was 37 jaar niet naar school geweest en nu moest ik een opleiding van drie jaar gaan volgen met veel verschillende vakken. Waaronder ook een centraal examen Nederlands en Engels. Het is gelukt! Mede dankzij de hulp van mijn kinderen.’

Meerwaarde zijn

Nu Esmeralda officieel het doktersassistenten-speldje mag dragen, zijn haar werkdagen veel drukker geworden. ‘Ik hoef nooit naar werk te zoeken en dat vind ik fijn. En ik houd van de hectiek op onze afdeling. Ik doe veel hand- en spandiensten voor de verpleegkundigen. Ik laat patiënten vast binnen, neem bloed af, maak een ecg of ik zet het gips vast klaar. Zeker bij de kleine trauma’s kan ik van meerwaarde zijn. Daarbij doe ik dus ook nog het werk wat ik eerder als afdelingsassistent deed, zoals de kasten bijvullen en schoonmaken. En ik spring bij, bij de balie als dat nodig is. En doe daar bijvoorbeeld administratieve werkzaamheden of ik vervang de collega’s wanneer zij pauze hebben. Het loopt nog niet helemaal perfect deze nieuwe functie op de afdeling, maar het gaat wel steeds beter. Collega’s moeten er nog aan wennen dat wij er nu zijn.’

Digitaal les

Door corona was er geen diploma uitreiking en geen feestje toen Esmeralda klaar was. ‘Had ik eindelijk weer een diploma gehaald, kon ik dat eens echt vieren’, lacht ze. ‘Theorielessen volgden wij digitaal. De praktijklessen gingen wel door. De lessen werden in modules gegeven. En na drie jaar deden wij dus examen over alle stof uit al die modules. Dat vond ik best pittig. Er waren schriftelijk examens en praktijkexamens. Zo moest ik voor mijn examen bijvoorbeeld drie triage gesprekken voeren. Dat telde zwaar mee.’

Hectiek van de SEH

Tijdens haar opleiding liep Esmeralda twee dagen mee in een huisartsenpraktijk in Harderwijk. ‘Dan doe je veel triage aan de telefoon. Maar ook het uitspuiten van oren bijvoorbeeld en het geven van de griepprik. Het was leuk om een keer mee te draaien, maar het constante van een huisartsenpraktijk trekt mij niet echt. Ik ben niet geschikt voor een acht tot vijf baan. Doe mij maar de hectiek van de SEH. Misschien nog een keer een paar avonden meewerken op de Huisartsenpost. Toch spoed, maar ook huisartsenzorg.’

Inmiddels hebben zes medewerkers op de Spoedeisende hulp hun diploma op zak. Vijf zijn er nog bezig met de opleiding.

 

Gerelateerd nieuws