Contact
  1. ‘In de MICU ben je op jezelf aangewezen’

De piek in het aantal ziekenhuisopnames is voorbij. Ook het aantal patiënten op de IC daalt. Goed nieuws, maar nog steeds is het belangrijk om in de gaten te houden dat een IC niet te vol raakt. Wanneer dit dreigt te gebeuren, brengen zogenoemde Mobiele Intensive Care Units (MICU) patiënten naar een ander ziekenhuis waar meer ruimte is op de IC. Anesthesiemedewerker Jan van den Dijk, begeleidde samen met een intensivist al verschillende patiënten naar ziekenhuizen overal in het land.

Anesthesiemedewerker Jan van den Dijk

‘Wij begeleiden niet alleen patiënten van Isala’, verduidelijkt Jan. ‘Wij worden nu in het hele land ingezet, zodat wij patiënten zo goed mogelijk kunnen verdelen over de IC’s in het land. Normaal rijden wij alleen in onze eigen regio. Wat ook anders is, is dat ik als anesthesiemedewerker meerijd in de MICU. Normaal is dat een taak van de IC-verpleegkundige. Ik weet dankzij mijn normale werk veel van beademing, daarom kan ik samen met een IC-arts de covid-patiënten begeleiden die beademd worden. IC-verpleegkundigen kunnen dan zo veel mogelijk in het ziekenhuis blijven, waar ze veel meer kunnen betekenen in de zorg.’

Licht en wendbaar

Maar hoe werkt het dan als je MICU-dienst hebt? ‘Het is een bereikbaarheidsdienst’, legt Jan uit. ‘Als je wordt opgeroepen, vertrek je ongeveer een uur later. Een paar dagen terug hebben wij nog een patiënt opgehaald uit een ander ziekenhuis en naar Isala gebracht. Wij nemen dan onze MICU-trolley mee. Die hebben de collega’s van Medisch technologie speciaal voor Isala ontworpen en andere ziekenhuizen zijn er best jaloers op merk ik. De trolley is licht, wendbaar en de beademingsmachine, monitor en spuitpompen voor medicatie zijn allemaal geïntegreerd in de trolley. Daarnaast nemen wij nog een tas mee met noodmedicatie en extra materiaal.’

Zorg continueren

Op de heenweg dragen wij een ambulance uniform. Zodra wij in het ziekenhuis zijn, doet de IC-arts van dat ziekenhuis de overdracht in het schone deel van de IC. Daarna kleden wij ons om en halen wij de patiënt op. Zodra de patiënt op onze trolley ligt, zijn wij verantwoordelijk. Vervolgens brengen wij de patiënt maar Isala of een ander ziekenhuis. Het bijzondere aan werken op de MICU is dat je echt op jezelf bent aangewezen. Je moet alles bij je hebben. In het ziekenhuis kan iemand iets voor je ophalen, dat kan onderweg niet. Fysiek is het niet zwaar, maar door de beschermende kleding die je draagt is het wel erg warm in de ambulance. Ook moet je niet vergeten vooraf even te eten en te drinken, want dat kan niet meer als je een patiënt bij je hebt. De belangrijkst taak onderweg is de zorg continueren. Is de patiënt wat minder stabiel, dan merk je dat meteen al wanneer de ambulance afremt of over een drempel rijdt. Dan moet je de medicatie iets bijstellen.’

Bijzonder gebaar

Zodra wij in Isala zijn, gaan wij naar de IC. Wij doen de overdracht en dan moeten wij de trolley gaan schoonmaken en ontsmetten. Pas daarna kunnen wij onze beschermende kleding weer uit doen. Al met al ben je met een rit zo’n zes tot zeven uur bezig. Hangt natuurlijk ook af van de afstand die je moet rijden.’

Duitsland

Bijzonder  waren de ritten naar Duitsland. Jan: ‘De MICU was nog nooit eerder de grens over gegaan. Een keer op de terugweg, toen wij de patiënt hadden overgedragen aan onze Duitse collega’s, aten wij even bij de McDonalds. Op social media van OK Isala  plaatste ik een foto van de MICU voor de McDonalds. De familie van de patiënt die wij net hadden overgedragen, reageerde hier op. Ik kreeg een privéberichtje van de zoon, of ik hem een tikkie wilde sturen. Zij stonden erop om de rekening van de McDonalds te betalen, omdat wij zo goed voor hun vader zorgden. Dat vond ik zo’n bijzonder gebaar. Ik heb hem bedankt, maar natuurlijk geen tikkie gestuurd.’ 

 

Gerelateerd nieuws