Miriam van der Horst en Ellen Fikkert werken op de afdeling waar patiënten worden opgenomen die mogelijk besmet zijn met het coronavirus. ‘Het is inmiddels bijna één uur. Dat betekent dat wij zo familie gaan bellen om de uitkomst van de test door te geven. Je weet gewoon dat nu mensen in spanning hun telefoon in de gaten houden.’
‘In de praktijk heeft ongeveer 90 procent van onze patiënten het virus’, vertellen Miriam en Ellen. ‘Veel patiënten hadden eerst lichte klachten, en ziekten thuis uit. Maar dan blijkt het toch slechter te gaan en worden ze ingestuurd door de huisarts. Ze komen dan al moe en uitgeput op de afdeling. Vaak weten wij zonder test al wie besmet is of niet. Je merkt het bijvoorbeeld aan de ademhaling en dat de kleinste inspanning al te veel is. Daarnaast hebben deze patiënten in korte tijd vaak veel extra zuurstof nodig. En ze hebben nauwelijks eetlust. Ook dat is een symptoom van covid-19.’
Sluis
Patiënten die mogelijk besmet zijn met het coronavirus gaan dus niet meteen naar een cohortafdeling. ‘Nee, want het kan zijn dat iemand niet besmet is’, antwoordt Miriam. ‘Die wil je niet meteen overbrengen naar afdeling waar alleen maar besmette patiënten liggen. Dat is ook de reden dat alle patiënten hier alleen op een kamer liggen met een sluis ervoor. Oftewel een klein halletje waar wij ons omkleden voordat wij de kamer ingaan. Ik denk dat ik mij deze ochtend al 20 keer heb omgekleed.’
Verhuisbewegingen
De afdeling heeft een bijzondere patiëntenlogistiek. Rond 9.00 uur en 13.00 uur komen de uitslagen van de corona-testen binnen. Ellen: ‘Als iemand inderdaad covid heeft, dan gaat hij of zij naar de cohort-afdeling. De kamer die hier vrijkomt, wordt zo snel mogelijk schoongemaakt door het desinfectieteam. Vervolgens kunnen wij op de Spoed weer een nieuwe covid-verdachte patiënt ophalen. Zeker in de ochtend en begin van de middag zijn er veel verhuisbewegingen op onze afdeling.’
Positieve sfeer
De afdeling waar Ellen en Miriam nu werken, bestond voordat de coronacrisis begon nog niet. Ellen: ‘Normaal werken Miriam en ik ook niet samen. Ik werk op de afdeling Orthopedie en Miriam op de afdeling Chirurgie. En deze afdeling is eigenlijk de verpleegafdeling Gynaecologie/Urologie. Maar die bedden zijn nu naar een andere afdeling gegaan. Alles is anders. We werken op andere plekken, bij andere specialismen met andere collega’s. Maar het gaat zo goed samen! We leren veel van elkaar. Iedereen helpt en als wij iets nodig hebben, wordt het geregeld. Ik hoop echt dat wij die positieve sfeer straks kunnen vasthouden.’
Bijzonder moment
Naast dat patiënten met corona erg ziek kunnen zijn, is het voor patiënten enorm lastig dat zij geen bezoek mogen ontvangen. Miriam: ‘Stel, je brengt je man naar het ziekenhuis omdat hij mogelijk corona heeft, dan moet je afscheid nemen zodra hij de spoed op gaat. Laatst haalde ik daar een man op om naar onze afdeling te brengen. Zijn vrouw was net naar de auto teruggelopen om nog wat spullen op te halen. De baliemedewerker rende achter haar aan, zodat ze toch nog even afscheid van haar man kon nemen. Dat was een bijzonder moment. Je weet immers niet wanneer het weer kan. Mooi om te zien is hoe iedereen nu digitaal contact met elkaar zoekt. Laatst belde een wat oudere mevrouw dat ze graag even wilde facetimen met haar man, maar of ik hem even kon helpen. Ze was bang dat hij de IPad niet aan de oplader had gedaan. Ze kon namelijk geen verbinding maken.’
Lief
Ook al is het werk op de afdeling niet altijd makkelijk en kunnen patiënten opeens snel achteruitgaan, Miriam en Ellen gaan niet met tegenzin naar hun werk. Ellen: ‘Absoluut niet. Wij kunnen het goed van ons afzetten. Ik krijg veel positieve en lieve berichtjes van vrienden en familie.’ ‘Wat ik zo bijzonder vindt’, vult Miriam aan, ‘is dat wanneer ik familie bel om door te geven of hun naaste wel of niet besmet is, ze naar mij vragen. Ze willen weten hoe het met mij en met mijn collega’s gaat. Dat vind ik zo lief!’
