IBD (PID): H3 Onderzoeken IBD (PID): H3 Onderzoeken

Patiënten Informatie Dossier

Endoscopie

Een inwendig onderzoek is nodig om de diagnose te kunnen stellen. Zo’n inwendig onderzoek heet een endoscopie. Bij een endoscopie wordt een dunne slang (scoop) in uw maag-darmkanaal gebracht. In de scoop zitten een lampje en een camera en een klein happertje. Met het happertje kan de arts stukjes darmweefsel wegnemen. Deze stukjes weefsel kunnen daarna onderzocht worden. De endoscoop wordt meestal via de anus of door de mond in uw maag-darmkanaal gebracht.

Om de diagnose te stellen, bekijkt de arts:

• hoe uw darmwand eruit ziet;
• waar de ontsteking zit;
• en worden de hapjes weefsel van het slijmvlies (biopten) onderzocht. 

Het onderzoek kan op drie manieren gedaan worden:

• Colonoscopie: via de anus naar de dikke darm tot aan de overgang met de dunne darm.
• Gastroscopie: via de mond naar de slokdarm, de maag en de twaalfvingerige darm.
• Linker colonoscopie of sigmoïdscopie: waarbij enkel het laatste deel van de darm wordt bekeken.

Als uw arts vermoedt dat u IBD heeft, wordt er standaard een colonoscopie uitgevoerd. In deze folder leest u meer over dit onderzoek. Een gastroscopie is soms nodig als uw arts vermoedt dat u een ontsteking in de slokdarm, maag of twaalfvingerige darm heeft. Een sigmoïdscopie wordt gedaan als duidelijk is dat de ziekte zich alleen in het laatste deel van de darm bevindt.

Videocapsule onderzoek

Dit is een onderzoek waarbij u een capsule met een camera erin inslikt. Tijdens de reis in uw darmen maakt de camera beelden van uw darm. Dit onderzoek is minder nauwkeurig dan een scopie. Toch kan het helpen om meer te weten te komen over de ontsteking in de dunne darm.

Radiologisch onderzoek

Er vallen verschillende onderzoeken onder de naam radiologisch onderzoek. Zoals een:

• echografie (geluidsgolven);
• computertomografie (CT, röntgenstraling)
• magnetic resonance imaging (MRI, magneetveld en radiogolven);

Een radiologisch onderzoek wordt soms als extra onderzoek gedaan als de dunne darm bij een endoscopie niet in beeld is gebracht. Ook als u arts wil onderzoeken of er fistels of abcessen in uw darm aanwezig zijn, kan radiologisch onderzoek gedaan worden. Uitgebreide informatie over bovenstaande onderzoeken vindt u op de website van Isala onder de afdeling Radiologie. 

Bloedonderzoek

Om de diagnose te stellen, wordt ook uw bloed onderzocht. Er wordt meestal gekeken naar:

• verhoogde ontstekingswaarden (CRP);
• bloedarmoede.

Als u medicatie gebruikt, wordt uw bloed ook regelmatig gecontroleerd.

Calprotectine onderzoek

Calprotectine is een eiwit. Als het darmslijmvlies ontstoken is, wordt dit eiwit in de ontlasting afgescheiden. Als er calprotectine in uw poep zit, wijst dit dus op een ontsteking. Daardoor kan dit onderzoek helpen om vast te stellen of uw darmklachten komen door IBD of een andere oorzaak hebben.
Ook wordt dit onderzoek gedaan om de ziekte te volgen en te bepalen of de behandeling voldoende helpt. Bij de ziekte van Crohn wordt deze test standaard 1 tot 4 keer per jaar ingezet. Zo wordt steeds de ontstekingsactiviteit in de darm gecontroleerd. Voor het onderzoek moet een klein beetje ontlasting in een potje worden opgevangen. In het laboratorium wordt daarna gekeken of er calprotectine in de ontlasting zit. 

Er is ook een thuistest beschikbaar, waarbij de calprotectine thuis bepaald kan worden. Deze thuistest is er voor patiënten met de ziekte van Crohn, die ook deelnemen aan de IBD-coach.