Contact
  1. Dynamiek en van betekenis zijn op de afdeling Verloskunde

Dynamisch, niet weten hoe je dag gaat lopen, hele verschillende patiëntengroepen en zorg mogen verlenen op het meest intieme moment in iemands leven. Zo omschrijven obstetrieverpleegkundigen Mandy Heidotting (26) en Anja Eijbersen (53) hun werk op de afdeling Verloskunde van het Isala Vrouw-kindcentrum. Er zijn genoeg verpleegkundigen die de opleiding tot obstetrieverpleegkundige willen volgen. Maar ervaren krachten, zijn lastiger te vinden.

Obstetrieverpleegkundigen Mandy en Anja

Anja en Mandy wisten beiden al vrij snel dat ze op de afdeling Verloskunde wilden werken. Anja: ‘Ik wilde na mijn hbo-v eigenlijk op de Kinderafdeling werken, maar daar was geen plek. Toen kwam ik bij Verloskunde terecht. Dat vond ik zo leuk, dat ik de obstetrie & gynaecologie opleiding ben gaan doen. Het werk is divers en je moet snel kunnen schakelen. Van een bevalling die naar wens verloopt tot een acute situatie waarin je snel moet reageren. Ook het begeleiden van de ouders is een belangrijk onderdeel van ons werk. Vroeger was het vooral het begeleiden van de moeder. De partner werd minder betrokken in de zorg rondom de baby, hij kwam alleen langs tijdens bezoekuur en de baby sliep nachts op de babykamer met alle andere pasgeborenen. Hoe het nu gaat – de gezinsgerichte zorg -  is echt veel leuker.’

Datum

‘Ik heb stage gelopen op de verloskamers’, vertelt Mandy en ik dacht meteen “dit is het” en ben vervolgens de opleiding tot obstetrieverpleegkundige gaan doen. Mijn werkdag is niet te plannen, ook omdat de meeste bevallingen zich niet laten plannen natuurlijk. Een kind krijgen is een “life event” en ik als obstetrieverpleegkundige mag daarbij de zorg verlenen. Dat vind ik zo bijzonder. Er is altijd een datum. De verjaardag van een kind, of de dag dat een baby overleed. En op die datum moeten ouders zo goed mogelijk terugkijken.’ Een paar jaar geleden verzorgde Mandy een vrouw wiens baby in de buik was overleden. ‘Onlangs lag ze weer bij ons op de afdeling. Ik had haar nog niet gezien, maar ze herkende mij aan mijn stem. Ik vroeg haar en haar man hoe ze het vonden dat ik weer aan het bed stond. De vorige keer was het immers niet goed gegaan. Maar ze hadden de zorg goed ervaren en wilden graag mij weer. Gelukkig beviel zij van een gezonde baby.’

Obstetrieverpleegkundigen Anja en Mandy

Maatje

Anja begon haar loopbaan in de Flevopolder. Eerst in Emmeloord, later in het ziekenhuis van Lelystad. ‘Toen het ziekenhuis failliet ging, kon ik meteen beginnen bij Isala. Ik heb geen dag zonder werk gezeten. Isala is inderdaad een groot ziekenhuis en dit is een grote afdeling, maar dat merk je niet als je eenmaal gewend bent en alles weet te vinden. Wij werken op units met een vast maatje bij wie je altijd terecht kunt. Dan voelt het al snel klein en gemoedelijk. De verloskamers zijn mooi en op de gangen lijkt het altijd rustig. Of er bijna niemand is, maar het tegendeel is meestal waar. In Lelystad was ons team fragiel. Als er iemand uitviel, werd het al snel krap. In Isala zijn wij met een heel groot team. Er werken hier brancardiers, dat kende ik niet vanuit Lelystad. Zij brengen bijvoorbeeld de moeder en het kind naar de uitgang, waardoor je zelf niet van de afdeling af hoeft. Daarnaast werken er onze afdeling serviceassistenten en facilitairassistenten die veel werk voor ons uit handen nemen, zoals de maaltijdverzorging en het schoonmaken van de kamers. Hierdoor kunnen wij ons weer meer richten op de zorg voor moeder en kind.’

Veilig

‘Een groot team betekent voor mij ook mij veilig voelen’, vult Mandy aan.  ‘Als ik mij onzeker voel tijdens een bevalling die lastiger verloopt dan verwacht, druk ik op een noodknop en er staan zo tien mensen achter mij. Ook werken wij goed samen met de klinisch verloskundigen. Ik voel nooit hiërarchie aan het bed. Wij hebben samen hetzelfde doel namelijk de vrouw goed door de bevalling krijgen.’

Opleidingsziekenhuis

Over het grote leeftijdsverschil tussen beiden zijn Anja en Mandy nuchter. Mandy: ‘Oudere collega’s zijn enorm ervaren. Daar kan ik veel van leren.’ Anja: ‘En doordat Isala een opleidingsziekenhuis is voor artsen en obstetrieverpleegkundigen blijf je scherp. Ik begeleid leerlingen en zo leer ik weer over de nieuwste ontwikkelingen. Op onze afdeling zul je nooit iemand horen zeggen: “we hebben het altijd zo gedaan, dus zo blijven wij het doen”.

Nieuwe collega

En stel er meldt zich na het lezen van dit verhaal een nieuwe collega? Waar moet hij of zij absoluut aan voldoen? ‘Snel kunnen schakelen en flexibel’, zijn antwoorden Anja en Mandy resoluut. Achter iedere deur kan de situatie anders zijn.’ 

Heb je ervaring als obstetrieverpleegkundige of is een ben je geïnteresseerd in de vervolgopleiding tot obstetrieverpleegkundige? Op het moment dat er vacatures of opleidingsplaatsen zijn, staan de vacatures op www.isalawerkt.nl.