Contact
  1. De onzichtbare techniek die Isala Meppel draaiende houdt

Het luchtbehandelingssysteem in de operatiekamers, de warmtepompen voor de warmte- en koude opwekking, het oproepsysteem voor verpleegkundigen. Zorgverleners moeten blind kunnen vertrouwen op alle systemen en installaties die hun werk mogelijk maken. Meekijken in de technische ruimtes van Isala Meppel, met servicemonteur Glenn en beheertechnicus Donique.

Op de bovenste verdieping van het ziekenhuis in Meppel ligt een voor de meeste mensen onzichtbare wereld verscholen. Een wereld waar zelfs de meeste medewerkers van het ziekenhuis nauwelijks weet van hebben. Dit is het domein van het technische team van TDE VOF, dat verantwoordelijk is voor het technische- en bouwkundig beheer van het gebouw. Glenn doet een controlerondje langs de vele installaties, pompen, leidingen en verdeelkasten die er te vinden zijn.

Rustige machines

Van ronkende, tikkende machines is geen sprake, wel is er een continu gezoem. De technici die hier regelmatig rondlopen horen het gelijk wanneer een machine anders dan anders klinkt. In zo’n geval is verder onderzoek nodig. Glenn: ‘Eigenlijk wil je dat alle installaties zo rustig mogelijk zijn. We houden bijvoorbeeld het aantal starts en stops van de warmtepompen in de gaten. Hoe minder, hoe beter want dat betekent ook minder slijtage aan de pompen.’

De monteur bespeurt geen afwijkende geluiden en komt ook geen andere problemen tegen, zoals lekkages. Wel doet zich bij de RO-installatie het eerste klusje voorhanden. Het zoutvat van de waterontharder is bijna leeg en moet aangevuld worden. ‘Deze installatie zuivert het water en maakt het geschikt voor de adiabatische luchtbevochtiging. Een ingewikkelde term voor niet-technici. ‘Met andere woorden: Het bevochtigen van de luchtstroom met verneveld water. Dit heeft een positieve invloed op de luchtkwaliteit en daarmee op de gezondheid van mensen.’

Voor Glenn is de dag vroeg begonnen. Al om 7.00 uur stond hij in OK 2 om een kapje van één van de stopcontacten te vervangen. Een kleine aanpassing die niet veel tijd in beslag neemt, maar natuurlijk niet overdag kan als er geopereerd wordt. Daarom vinden technische werkzaamheden die te maken hebben met de operatiekamers, veelal buiten kantooruren plaats. In alle vroegte, ‘s avonds of in de weekenden. Glenn vindt het niet erg. ‘Dat hoort nu eenmaal bij het werk in een ziekenhuis.’

Systemen en installaties monitoren

Even later zit hij in de werkruimte van het technische team, tegenover het kantoor van de collega’s van Medische technologie. Donique is net klaar met het dagelijkse safety huddle. ‘Als er iets aan de hand is dat een risico voor de patiëntveiligheid kan vormen, dan wordt dat hierin besproken.’ Gelukkig is dat niet het geval en kan het team overgaan op de orde van de dag.

In de eerste maanden na de opening kwam het daar nauwelijks van. ‘We hielden ons toen veel bezig met alle perikelen rondom het inhuizen en alle gebruikerswensen die er binnenkwamen. Deuren, plankjes en stopcontacten die net anders moeten. Ook de seizoenswissels droegen bij aan de hectiek. De overgang tussen het koelen in de zomer en het verwarmen in de winter en hoe de installatie hierop reageert, is nooit geheel van te voren te bepalen. Met een aanpassing in de technische ruimte, het bijplaatsen van een pomp en het omleggen van een grote leiding hebben we de problemen kunnen oplossen. Daarnaast bleek een zwaardere voeding in de verdeelkasten nodig om de temperatuur overal aangenaam te houden. Met dit soort aanpassingen hadden we van te voren rekening gehouden. Je weet nu eenmaal dat er kinderziektes naar voren komen als je een nieuw gebouw in gebruik neemt.’

Meer ruimte voor monitoring

Nu de meeste bouwwensen van afdelingen zijn doorgevoerd, komt er meer ruimte voor het monitoren en optimaal laten draaien van alle systemen. De warmte koude opslag-installatie (WKO), warmtepompen, klimaatplafonds, luchtbehandeling, decentrale tapwaterbereiding met doorstroomverwarmers en de 400 zonnepanelen maken het gebouw volledig gasvrij. Medische gassen zijn er natuurlijk nog wel, want die zijn noodzakelijk voor bijvoorbeeld beademingsapparatuur en narcosemiddelen. Hier is collega Hilbert verantwoordelijk voor.

In de werkkamer hangt een groot scherm, waarmee de mannen het gebouwbeheersysteem in beeld brengen. ‘Hiermee kunnen we eigenlijk alle installaties monitoren. We zien precies waar de meeste energie wordt verbruikt en of er bepaalde piekmomenten of juist dipjes zijn. Als deze afwijken van wat we normaal zien, kunnen we op detailniveau inzoomen, onderzoeken waar dit vandaan komt en of we daar iets mee moeten.’

Een energiedip of zelfs uitval van stroom tijdens een operatie zou ernstige gevolgen kunnen hebben. Dit is gelukkig geen risico, weet Donique. ‘De OK’s kunnen terugvallen op een accu en wanneer het stroom helemaal uitvalt, is er een noodstroomaggregaat die een deel van het ziekenhuis van stroom voorziet.’

Voor deze ochtend staat er nog één melding op Glenns lijstje. Op één van de verpleegkamers blijkt het verpleegoproepsysteem niet goed te werken. ‘Soms zijn alle kamers bezet, als we iets moeten repareren. Maar in goed overleg is er vaak veel mogelijk. De meeste patiënten vinden het helemaal niet erg als we even iets komen doen.’ Op de kamer waar de melding vandaan komt, ligt momenteel geen patiënt, dus kan Glenn gelijk aan de slag. Hij reset het systeem en drukt op het knopje. ‘Mooi zo, die doet het weer.’