Aangezichtsverlamming van Bell

Ziekte van Bell

Bij de aangezichtsverlamming van Bell raken de spieren in één helft van uw gezicht ineens verlamd. Dit noemen we ook wel de ziekte van Bell. Aangezichtsverlamming kan meerdere oorzaken hebben. Het kan aangeboren zijn of het gevolg zijn van een ontsteking, zwelling, operatie of ongeluk.

De ziekte van Bell wordt nog wel eens verward met een beroerte, omdat ook dan de mondhoek scheef kan hangen. Maar het probleem bij de ziekte van Bell zit in de aangezichtszenuw en niet in uw hersenen. Deze ziekte ontstaat dus niet door een beroerte (TIA, herseninfarct of hersenbloeding). Het verschil met een beroerte is dat u bij de ziekte van Bell naast een scheef hangende mondhoek, ook uw ogen niet goed kunt sluiten.

Hoe herken ik een aangezichtsverlamming?

Aan de verlamde kant van uw gezicht kunnen de volgende klachten ontstaan:

• De mondhoek hangt naar beneden.
• Het oog kan niet meer goed sluiten. Als u probeert het oog dicht te knijpen, blijft het half openstaan. Omdat u niet meer knippert, kan het oog uitdrogen.
• Het oog kan gaan tranen.
• Praten en slikken kunnen lastig zijn.
• Soms kunt u opeens minder goed proeven.
• Het oor kan overgevoelig worden voor harde geluiden.
• U kunt lichte pijn hebben in of rond het oor.

Er zijn diverse behandelingen die de klachten helpen verminderen. Het begin van een behandeling bestaat vaak uit het voorkomen van verdere schade. Bezoek daarom zo snel mogelijk een plastisch chirurg.

Meerdere artsen denken mee

Samen met uw plastisch chirurg maakt u een plan van aanpak. In Isala bespreekt uw arts dit plan tijdens het zogenoemde multidisciplinaire facialis-spreekuur. Tijdens dit spreekuur stellen diverse artsen (o.a. de plastisch chirurg, KNO-arts, oogarts en neuroloog) samen een behandelplan voor u op.