Twintig jaar geleden startte internist/ infectioloog Paul Groeneveld met het hiv-behandelcentrum in Isala. Telde het behandelcentrum destijds nog maar enkele patiënten, inmiddels zijn dat er rond de 700. Vandaag op Wereld Aids Dag wordt er opgeroepen tot meer solidariteit met mensen met hiv en aids. Paul: ‘Inderdaad het stigma van eng, besmettelijk en seks bestaat nog steeds.’
Door dit stigma zie je nergens in Isala een bordje met hiv-behandelcentrum. Ook zijn er geen aparte hiv-spreekuren. Paul: ‘Wij zien patiënten tijdens onze reguliere spreekuren. Wij horen vaak hoe lastig zij het vinden om aan anderen te vertellen dat zij hiv hebben. Dat geldt zeker voor patiënten uit andere culturen. Er ontbreekt nog veel kennis en begrip.’
Niet meer dodelijk
Over kennis gesproken, wat is hiv ook al weer? ‘Hiv is een virus dat je afweer aanvalt’, legt Paul uit. ‘Daardoor ben je meer vatbaar voor bijzondere infecties. De ziekte ontstond in de jaren tachtig en in 1996 was er al een behandeling, bestaande uit drie middelen. Drie omdat hiv een grillig virus is. Dankzij deze behandeling is hiv niet meer dodelijk, maar een chronische aandoening waarbij de levensverwachting nagenoeg gelijk is aan iemand die niet het hiv-virus heeft. Wanneer dankzij de medicatie het virus niet meer in het bloed te detecteren is, is iemand niet meer besmettelijk.’ Daarnaast is de verspreiding in Nederland ook flink gedaald, dankzij de beschikbaarheid van PrEP, een medicijn die er voor zorgt dat je niet besmet raakt met hiv.
Ingewikkeld
In het begin was de medicatie tegen hiv behoorlijk ingewikkeld. Paul: ‘Verschillende pillen, die je op verschillende momenten van de dag moest innemen. Bij de ene pil moest je veel water drinken, bij de ander juist iets eten. Nu volstaat een pil per dag. Op dit moment wordt zelfs onderzocht of een injectie twee keer per jaar kan volstaan.’
Teamwerk
De afgelopen twintig jaar groeide het Hiv-behandelcentrum in Isala gestaag door. Patiënten met een Nederlandse achtergrond maar ook veel vluchtelingen. Paul: ‘Jaarlijks zien wij zo’n twintig nieuwe patiënten. Daarnaast blijven mensen die hiv hebben leven. Waardoor wij steeds meer patiënten zien. Ik begon in 2002 in mijn eentje, nu hebben wij een team van drie internisten, twee verpleegkundig specialisten en een verpleegkundig consulent.’
Digitaal contact
Wie patiënt is bij het hiv-behandelcentrum komt twee keer per jaar voor bloedonderzoek en controle naar de polikliniek. Paul: ‘Waar wij eigenlijk naar toe willen is dat het contact uiteindelijk volledig digitaal is. Met online vragenlijsten monitoren wij dan hoe het met iemand gaat. Ook zou je in de toekomst in een opgedroogde druppel bloed moeten kunnen meten hoeveel virus erin zit. Patiënten hoeven dan niet meer altijd naar Isala te reizen voor een controle afspraak. Dat scheelt tijd en is duurzamer. Gaat iets niet goed, dan hebben wij voor die patiënten dan juist meer tijd.’
Meer dan medicatie
Paul is trots op “zijn” behandelcentrum. ‘Wij hebben veel kennis, zijn laagdrempelig en kennen geen wachtlijst. Wanneer een huisarts belt met een doorwijzing, kan iemand morgen bij ons terecht. De behandeling van hiv is zo veel meer dan medicatie. Je hebt ook de sociale wereld van de patiënt erbij. Een wereld waar hij of zij mee kan worstelen en daar willen wij alle ondersteuning bij bieden die nodig is.
Lees ook
Het verhaal van Merle Kruiper, verpleegkundige consulent op de hiv-poli