Contact
  1. ‘Karin vond geen enkele vraag gek’

Wanneer je in de zorg werkt, kun je veel voor iemand betekenen. Karin van den Berg, verpleegkundig consulent bij Isala Fertiliteitscentrum was viereneenhalf jaar de steun en toeverlaat van Maureen. ‘Ik wilde heel graag kinderen, maar ik had geen partner. Een partner kan ik mijn hele leven nog krijgen, maar kinderen niet. Dus ging ik kijken of het op een andere manier kon en zo kwam ik terecht bij het Fertiliteitscentrum in Zwolle.’

Karin en Maureen in Isala tuin

Iedere patiënt van het Fertiliteitscentrum kan als ze het wil en nodig heeft een buddy krijgen. Karin: ‘Ik was dus de buddy van Maureen. Het is zo gegroeid. Wij zagen elkaar vaak bij onderzoeken en het klikt gewoon goed. Als buddy ben je de vraagbaak , je kunt echt steun bieden en dat maakt onze zorg zo veel beter.’

Inmiddels is Maureen de trotste moeder van dochters Jule (20 maanden) en Puck (4 maanden). Het duurde even voordat Maureen voor het eerst zwanger werd. Met kunstmatige inseminatie lukte het niet. Maar wel na een ivf behandeling. Maureen: ‘Het traject was een rollercoaster. Ik had enorm veel vragen en die kon ik allemaal aan Karin stellen. Ze vind niets gek. Ze is betrokken, beschikbaar, oordeelt niet en is ook nuchter.’ Karin: ‘Ik kan in moeilijke situaties wat meer het overzicht houden. Als zwanger worden niet meteen lukt, zeg ik “wij zijn er over een maand ook nog”. Er komen meer kansen.’

Tien zwangerschapstesten

Omdat het de eerste keer lang duurde, startte Maureen vrij snel na de bevalling met een nieuw traject. Karin: ‘Wij hebben een aantal embryo’s ingevroren. Dus Puck is van het zelfde “nestje”. Eigenlijk is zij een uitgestelde tweeling, geweldig toch!’ ‘Beide keren dat ik zwanger was, kon ik het nauwelijks geloven’, herinnert Maureen zich. ‘Ik heb wel tien zwangerschapstesten gedaan.’ ‘Vaak moeten onze patiënten omgaan met teleurstellingen’, vult Karin aan. ‘En als het nieuws dan positief is, is er vooral ongeloof.’

Meer broers en zussen

Toen de zwangerschappen twaalf weken waren, ging Maureen voor controle terug naar de eerste lijn in haar woonplaats. Maureen: ‘Ik vond dat helemaal niet leuk. Ik was veel liever voor iedere controleafspraak op en neer blijven rijden. Toen ik bevallen was van Jule, heb ik meteen foto’s naar Karin gestuurd. En omdat ik al weer snel met een nieuw traject begon, heeft ze Jule al in het echt gezien. Nu kan ze ook Puck bewonderen.’ ‘Ik vind het ontzettend leuk om foto’s te krijgen’, zegt Karin. ‘Sommige moeders komen wel een keer langs om hun kind te showen. Ik maak daar altijd tijd voor vrij.’
Er liggen nog twee embryo’s van Maureen in de vriezer in het Fertiliteitscentrum. Misschien nog een broertje of zusje voor Jule en Puck? ‘Graag’, knikt Maureen. ‘Ze hebben verder natuurlijk niet veel familie, dan is het leuk om meer broers en zussen te hebben. Als ik het traject inga, hoop ik dat Karin weer mijn buddy is. Maar ik moet zeggen, iedereen in het Fertiliteitscentrum is enorm lief.’