Twee ambulances komen aanrijden bij Isala. De eerste ambulance brengt een man die ernstig gewond is geraakt bij een auto-ongeluk. Zijn situatie is levensbedreigend. Met de zogenaamde rode knop is een speciaal traumateam opgeroepen om hem te behandelen. In ambulance twee ligt een oudere, verwarde man. Hij is gevallen in zijn woning en heeft 24 uur op de koude badkamervloer doorgebracht.
Welke van de twee patiënten zie je meteen voor je als je aan de Spoedeisende hulp denkt? Waarschijnlijk de eerste. En inderdaad, Isala is het traumacentrum voor Zwolle en omstreken en onze SEH is dé plek bij uitstek om een verkeersslachtoffer de best mogelijke zorg te geven. ‘Maar heb je het over patiënten die we het meeste zien op onze afdeling, dan is de patiënt in de tweede ambulance een beter voorbeeld’, zegt SEH-arts Pieter Noë. ‘Het heersende beeld van de SEH is nog altijd die van de afdeling waar alleen hele zieke patiënten terechtkomen, balancerend op het randje van leven en dood. Die behandelen wij ook, maar zij maken een relatief klein deel uit van alle patiënten die wij dagelijks helpen.’
Niet perse doodziek
‘Het gros van onze patiënten is doorverwezen via de huisarts. Die schat in dat de diagnostische middelen die hij of zij in zijn praktijk heeft, niet toereikend zijn om een aantal ernstige aandoeningen uit te sluiten. Bijvoorbeeld bij het vermoeden van een blindedarmontsteking. Iemand hoeft dan nog niet perse doodziek te zijn, maar een week ermee rondlopen kan ook niet. In zo’n situatie komt een patiënt bij ons terecht. Wij hebben de middelen om potentieel ernstige aandoeningen uit te sluiten en aan te tonen. Bij een blindedarmontsteking is meestal vrij duidelijk dat dit aan de hand is. Maar bij andere patiënten kan de puzzel ingewikkelder zijn. Bijvoorbeeld bij een oudere persoon met meerdere problemen, die met verschillende oorzaken te maken kunnen hebben. Anders dan soms wordt gedacht is het stellen van diagnoses een belangrijk onderdeel van ons werk.’
Afspiegeling van de maatschappij
Pieter vindt het belangrijk om een realistisch beeld van de SEH-afdeling te schetsen. ‘Alles wat zich in de maatschappij afspeelt, zien wij terug op onze afdeling. Een verwaarloosde oudere is helaas dagelijkse realiteit. Onderliggende oorzaken zijn de toenemende vergrijzing, verschraalde zorg voor mensen met psychische problemen, verslavingsproblematiek. Wij zijn de laatste opvang voor mensen die op welke manier dan ook vastlopen.’