Wie zijn de mensen die samen het Isala Hartcentrum maken tot wat het is? In deze portretreeks In ons hart, vertelt cardioloog Loes Klieverik over haar drijfveren en haar functie als cardioloog. ‘We laten het hartcentrum weer floreren’
Ze werkt inmiddels een jaar in Isala. Loes Klieverik is opgeleid in het Erasmus Rotterdam en werkte daarna bij Ikazia en ZGT. ‘We hebben hier in Isala een groot, topklinisch hartcentrum. Het is erg prettig dat je alles onder 1 dak hebt. Je kunt het behandelplan hier afmaken, je hoeft bijna niet door te verwijzen. Dit is cardiologie in de volle breedte.’
Mooiste orgaan
Al snel wist Loes dat ze wilde werken met het hart. ‘Het hart vind ik het mooiste orgaan, het is de motor van het lichaam. Als deze motor uitvalt, dan werkt niks meer. Er kan veel mis gaan, maar het is een overzichtelijk en compact specialisme. Het is deels beschouwend maar we doen ook interventies.’ De cardioloog promoveerde eerder in de Thoraxchirurgie, maar besloot later toch als cardioloog aan de slag te gaan. ‘Ik was altijd meer geïnteresseerd in de mens achter de operatie dan in het technische aspect, maar de open hartoperaties blijven fascinerend’, vertelt ze. ‘Het behandelen van patiënten in het ziekenhuis en het constant zoeken naar oplossingen zodat je de patiënt het beste kunt helpen, daar doe ik het voor.’
Acute patiënt
Als cardioloog werkt ze met name in de kliniek, maar Loes is ook op de Eerste Hart Long Hulp (EHLH) te vinden. ‘Daar komt de acute cardiale patiënt binnen. Op de EHLH heb je te maken met een hele andere behandelstrategie, moet je soms veel sneller handelen dan op de verpleegafdeling. Op de afdeling kun je het gemaakte beleid van de EHLH in een rustiger tempo uitwerken en de patiënt verder behandelen. We bedienen een groot gebied van Zwolle en daarbuiten dus zien we veel complexe cardiologische patiënten.’ Daarnaast begeleidt Loes patiënten op de verpleegafdeling in de laatste levensfase. ‘Als cardioloog ken je het beloop, je kunt de patiënt en diens familie uitleggen wat er gaat gebeuren en wat ze kunnen verwachten. Hiermee kun je wat rust bieden.’
Waardering
‘Wanneer ik een stapje harder loop? Als ik het gevoel heb dat het gewaardeerd wordt. Door bijvoorbeeld collega’s en patiënten op de afdelingen. Je doet het werk echt samen met het team, de verpleging zijn bijvoorbeeld mijn ogen en oren bij de patiënt en dus belangrijk in het team. Rondom de patiënt werken we onderling veel samen met andere afdelingen in het Hartcentrum. De sfeer is goed, de neuzen staan dezelfde kant op.’
