De bouw van het nieuwe radiotherapiecentrum is in volle gang. Onlangs werd het hoogste punt bereikt, dat ook gelijk een nieuwe fase inluidde: De afbouw. ‘Zowel medewerkers als patiënten gaan af en toe meer overlast ervaren.’
Veel medewerking
Een intensief bouwproject zoals deze brengt de nodige uitdagingen en overlast met zich mee, weten klinisch fysicus Rik Westendorp en Henk Souwman van gebouwbeheer. Zij stemmen tijdens dit project regelmatig met elkaar af, bijvoorbeeld als er bijsturing nodig is. Rik: 'Voor medewerkers kenmerkt deze periode zich vooral door ongemak. Wij kunnen onze behandelapparatuur natuurlijk niet verplaatsen en dat betekent dat onze medewerkers soms moeten werken op een plek waar vlakbij allemaal bouwwerkzaamheden aan de gang zijn.’
‘De overlast is al best heel pittig geweest’, knikt Henk. ‘Er zijn lekkages geweest, extreme weersomstandigheden zoals veel water en wind. Naast het voorbereidende grondwerk moest ook een deel van het oude gebouw worden weggesloopt. Dat betekent dat er al in een vroeg stadium bouwschotten stonden, waardoor het binnen af en toe behoorlijk tochtte. Dat is natuurlijk heel vervelend en toch hebben we tot nu toe steeds veel medewerking gekregen. Echt een voorbeeld voor goede samenwerking. We zien dat ook weleens anders.'
Klaar voor de toekomst
Met het realiseren van twee nieuwe bunkers en ruimtes met spreekkamers is de afdeling straks helemaal klaar voor de toekomst. De nieuwbouw was een langgekoesterde wens, vooral met het oog op de groeiende groep patiënten die een radiotherapiebehandeling krijgt. Rik: ‘Momenteel hebben we een kleine bunker waar laboranten soms op handen en voeten onder het toestel moeten kruipen, als ze de patiënt anders moeten positioneren. Het is dan ook een bunker die uit 1980 stamt en destijds geschikt was voor de kleinste versneller van die tijd.’
‘De nieuwe bunkers worden geschikt gemaakt voor plaatsing van de nieuwste versnellers, die vanaf volgend jaar worden geplaatst. Maar de bunkers zijn straks ook geschikt voor eventuele toekomstige toestellen. Ze kunnen naar verwachting decennia lang mee en daar ben ik erg trots op.’ Ook niet onbelangrijk: De uitstraling van de nieuwe spreekkamers en wachtruimte. Rik: ‘In veel landen zit radiotherapie in soort een kelder, bestaande uit soms onafgewerkt beton. Het heeft vaak een naargeestige uitstraling, terwijl patiënten die er behandeld worden al genoeg te verstouwen hebben. Een prettige omgeving kan dan veel betekenen.’
Niet alledaags
Het is een bijzonder project om aan te werken, vindt Henk. ‘Dit is geen alledaagse klus, ook niet voor onze partners. Het bouwen van bunkers die straling afschermen is een vak apart.’ Kijkend naar Rik: We hebben elkaars kennis dan ook hard nodig.’ Die knikt instemmend. ‘We kunnen dit alleen realiseren door echt samen op te trekken. Neemt bijvoorbeeld de muren van de bunkers. Die zijn op sommige plekken meer dan twee meter dik, om straling tegen te houden. De bouwers hebben daar geen ervaring mee, dus delen wij onze kennis op dat vlak. Tegelijkertijd hebben wij weer geen kennis van bouwmaterialen op die schaal.’
Onlangs bereikte de bouw zijn hoogste punt waarmee een volgende fase is ingeluid. Henk: ‘We zijn met de afbouw gestart en dat betekent dat we richting de bestaande bouw gaan. Helaas betekent dat meer overlast voor medewerkers en patiënten, vooral in de periode december tot en met maart. Er lopen steeds meer mensen rond op de bouw. Daarnaast worden de stofschotten weggehaald en gaan we aan de slag in het gebruikersdeel.’ ‘Ik heb er alle vertrouwen in dat we ook deze periode weer goed doorkomen met elkaar’, verzekert Rik.