Ruim twee jaar geleden kwam Gégé Callenbach erachter dat hij prostaatkanker heeft. ‘Tijdens een kampeervakantie moest ik wel erg vaak naar de wc, toen kreeg ik het vermoeden’, vertelt hij. Hoewel de huisarts hem geruststelde (‘er is vast niks aan de hand’), werd zijn PSA-waarde gecontroleerd. Die bleek te hoog.
‘Op mijn leeftijd weet je dat de kans groot is dat er iets gaat gebeuren’, vertelt Gégé. ‘Je weet natuurlijk niet wat, maar de kans is aanwezig als je 80 bent.’ Door de hoge PSA-waarde had hij al rekening gehouden met de diagnose prostaatkanker. Onderzoeken, scans en biopten volgen. ‘Ik had echter geen rekening gehouden met uitzaaiingen’, voegt hij toe. Toch was zijn eerste reactie: ‘Ik weet dat ik niet ga genezen, maar ik ga wel leven.’
De waaromvraag
Vlak na de scans en biopten start Gégé met de behandelingen. Zijn positieve levenshouding klinkt door in alles wat hij vertelt. ‘Ik wil niet weten hoe lang ik nog heb, ik wil wél weten hoe ik zoveel mogelijk uit de dag kan halen’, zegt hij glimlachend. De waaromvraag heeft hij nooit gesteld. ‘Ik heb geleerd om die vraag nooit te stellen, want je krijgt er geen antwoord op. Veel dingen heb je niet zelf in de hand, gebruik je energie vooral voor wat je wel zelf in de hand hebt.’
Sportschool
En dat doet hij. Samen met zijn vrouw Hetty besluit hij de voorgestelde aanpak van de behandelend artsen te volgen. Hij start met hormoontherapie en hij wordt bestraald. ‘Bij deze therapie heb je een verhoogde kans op osteoporose en versnelde spierafbraak. Ik ben daarom direct gestart met de fysio van Isala om mij te begeleiden in de sportschool. Nu, twee jaar later, sport ik nog steeds met dezelfde gewichten.’
Stichting Prostaatkanker
Binnen zeer korte tijd kan je leven ineens veranderen, heeft hij ondervonden. ‘En dan heb ik het niet alleen over de ziekte en behandelingen, er komt zoveel bij kijken. Denk bijvoorbeeld aan intimiteit. Je partner is een groot onderdeel van het proces, ik heb geluk dat ik een partner heb die met mij meedenkt en mij enorm steunt – net als mijn gezin.’
Naast de behandelingen komt Gégé in aanraking met de Stichting Prostaatkanker. ‘We zijn samen naar een informatieavond geweest in Isala, dat was heel waardevol. Het contact met lotgenoten kan zoveel toevoegen, die gesprekken zijn volstrekt anders dan wat je in het normale sociale verkeer voert.’
Voorlichtingsavond
Genoeg stimulans om zich in te zetten voor de stichting. Gégé is inmiddels regiovertegenwoordiger. ‘Het is zo breed. De stichting geeft voorlichting, maakt brochures en doet belangenbehartiging. Daarnaast voert de stichting overleg met de tweede kamer, bijvoorbeeld over wetsvoorstellen, en met ziekenhuizen en de NFK (Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties).’
Bij de voorlichtingsavond op 12 november in Isala komt Gégé ook aan het woord. ‘Ook als je zelf geen vragen hebt is het interessant om vragen van derden te horen. Misschien vragen zij iets waar je zelf niet aan hebt gedacht. Het is zo’n meerwaarde om met elkaar te luisteren en elkaar te ontmoeten. Het is iets extra’s, ik zie zo’n avond echt als een cadeautje van het ziekenhuis.’