Karin Huizing is wachtkamercoördinator en sinds kort point-of-care-tester op de Eerste Hartlonghulp. ‘Point-of-care-testing, oftewel POCT, is een methode om een laboratoriumtest uit te voeren naast of in de buurt van het bed van de patiënt. Op de Eerste Hartlonghulp doen we dit om er snel achter te komen of een patiënt is besmet met het coronavirus.’
‘Ik werd gevraagd of ik dit erbij wilde doen en zei gelijk ja. Het is dankbaar werk om te doen. Op de Eerste Hartlonghulp is het momenteel ontzettend druk. Hier worden de meeste covidpatiënten en op covid verdachte patiënten binnengebracht. De afdeling ligt aan één stuk door vol en staat onophoudelijk onder grote druk. Als ik op deze manier kan ondersteunen voor zolang dat nodig is, doe ik dat graag.’
Extra hulp
Sinds de uitbraak van de coronacrisis heeft Isala vooral in de pieken behoefte aan extra hulp. ‘Een vriendin van mij werkt bij Isala en wist dat ze in de eerste golf op zoek waren naar screeners voor in de triagetenten. Het leek me een mooie gelegenheid om iets te doen. Affiniteit met het ziekenhuis had ik wel. Eigenlijk wilde ik altijd al in de zorg werken maar dat is er nooit van gekomen. Ik heb me aangemeld en in augustus 2020 ben ik begonnen als screener. Toen die functie stopte werd ik gevraagd of ik wachtkamercoördinator wilde worden. Ook dat heb ik met beide handen aangegrepen. Sinds kort is daar dus de rol van POCT-tester bijgekomen.’
Karin en haar collega’s zijn door het LMMI (Laboratorium voor medische microbiologie en infectieziekten) getraind om dit onderzoek te mogen uitvoeren. ‘Heel ingewikkeld is het niet, maar zorgvuldigheid is natuurlijk wel belangrijk. De eerste keer vond ik het wel spannend, omdat ik geen fout wilde maken. Het mooie aan dit systeem is dat je het bijna niet verkeerd kunt doen. Als er iets niet goed gaat, krijg je gelijk een foutmelding en weet je dat je de test opnieuw moet uitvoeren.’
Kostbare tijd
Overdag verzorgt het LMMI de coronatesten, maar in de avond- en nachturen is er een POCT-medewerker op de afdeling aanwezig om de testen uit te voeren. Voor de verpleegkundigen scheelt het enorm dat zij dit niet zelf hoeven te doen, want je bent er al snel een kwartier mee bezig. Dat is kostbare tijd die verpleegkundigen goed kunnen gebruiken voor patiëntenzorg. Nu hoeven zij alleen het monster af te nemen, aan de POCT-medewerker te geven en die test vervolgens het monster. Binnen tien minuten is de uitslag bekend en als deze positief is, kan de patiënt naar het cohort worden gebracht.’
Zodra het weer rustiger wordt, komen de functies van Karin te vervallen. ‘Dat is logisch, ik wist dat het tijdelijk was en alleen om bij te springen in een hectische tijd. Daar is het mij ook om te doen geweest. Wel ben ik erachter gekomen dat ik dit een heel fijne omgeving vind om in te werken. Een HBO-V opleiding zie ik mezelf niet meer doen, daar vind ik mezelf te oud voor. Maar als er extra hulp nodig is en ik kan wat doen, dan meld ik me vast weer aan.’
