‘Het was niet zozeer ingewikkeld, maar vooral emotioneel’
‘Het was zondagmorgen, ik weet het nog heel goed. Ik sliep, maar werd wakker van een enorme klap. Geen idee wat het was. Ik heb me omgedraaid en ben verder gaan slapen. De volgende dag ging ik naar mijn werk. Ik was toen nog leidinggevende op een verpleegafdeling. Vrolijk liep ik de afdeling op, maar de sfeer was grimmig.
'Mensen reageerden boos op mijn vrolijkheid. Had ik het dan nog niet gehoord wat er gebeurd was… De klap waar ik die zondagochtend wakker van was geworden, was de inslag van een bliksem geweest. Een jong stel was geraakt. Hij had het niet overleefd, zij was opgenomen op onze afdeling.’
‘Het gebeurt niet vaak dat de bliksem inslaat in een persoon. Wij hadden dat op onze afdeling nog nooit gezien. Hoe verzorg je die wonden? En hoe ga je om met de neurologische klachten? Daarnaast was ze nog zo jong en nu al haar partner kwijt. En dan was er nog haar moeder. Zij was erg bezorgd maar ook erg aanwezig op de afdeling. Je voelde dat er meer speelde dan “slechts” de klap van de bliksem. De collega’s in mijn team vonden het ingewikkeld om er mee om te gaan. Daarom ben ik haar gaan verzorgen. In die tijd werkte ik als teamleider mee in de zorg. De situatie van deze patiënt was niet eens zozeer ingewikkeld, merkte ik, het was vooral emotioneel. Toen ik op haar kamer kwam, merkte ik dat ze mij graag alleen wilde spreken. De moeder die eigenlijk niet van haar zijde wilde wijken, ging op mijn aandringen toch even koffie drinken. Zo kon zij even bij mij haar hart luchten.’
‘Een keer is ze nog terug op de afdeling geweest. Toen vertelde ze dat ze op neurologisch gebied meer klachten had overgehouden aan de inslag dan eerst werd verwacht. Ook liet ze toen weten dat ze het fijn vond dat ze met mij alleen heeft kunnen praten.’
‘Dit verhaal vergeet ik nooit meer. Het was zo emotioneel en anders… Destijds kon ik echt iets doen voor haar en voor haar familie. En ook voor mijn afdeling, hoop ik. Als HR-adviseur, denk ik wel eens: wat is nu mijn toegevoegde waarde voor patiënten? Mijn overtuiging is dat wanneer ik, vanuit HR, een leidinggevende of manager kan ondersteunen in het krachtig neerzetten van een team, ik op die manier toch van toegevoegde waarde ben voor een patiënt. Want als een team goed draait en de medewerkers hebben plezier in hun werk, dan zie je dat terug in de zorg. Dan kun je samen de moeilijkste situaties opvangen.’