‘Of ik wel wist wat ik haar afnam’
‘Ik leerde haar kennen toen ik nog als longverpleegkundige werkte in het UMCU en ik zie haar nog zo voor mij. Ze was jong, ongeveer van mijn leeftijd, zwanger en had taaislijmziekte. Het ging niet goed met haar en daarom was ze opgenomen op onze afdeling. Ze stond erop om zichzelf te wassen en aan te kleden, maar dat koste haar enorm veel energie. Zij kreeg daarna steeds een dip en wij moesten vervolgens alle zeilen bijzetten om haar weer goed te krijgen.’
‘Toen mijn dienst begon, ben ik naar haar toegegaan en ik zei haar dat zij zich van mij niet meer zelf mocht wassen en aankleden. Ik vond het niet makkelijk om te zeggen en zoals ik verwachtte werd ze enorm boos. Of ik wel wist wat ik haar afnam. Dat snapte ik zeker wel. Je zelf kunnen wassen en aankleden is je eigen ik. Dat wil je niet afstaan. Maar het kon niet anders. Dat legde ik haar uit. Ze was immers zwanger en moest ook aan haar kind denken. Omdat ik het uit kon leggen, zag ze uiteindelijk wel in dat het beter was. Eigenlijk nam ik het voor haar op, al moest ik daarvoor de confrontatie met haar aangaan.’
‘Later als zij weer eens bij ons op de afdeling was, zei ze iedere keer als ze mij zag: “Jij hebt mij toen het zelf wassen en aankleden afgenomen”. Maar ze zei het met een knipoog. En toen ik haar een keer zag met een stagiaire bij me, zei ze tegen haar “weet dat er een hele goede naast je staat”. Dat vond ik een groot compliment. Ze leerde beter haar grenzen aangeven. En realiseerde zich dat even bijkletsen met een vriendin veel belangrijker is dan jezelf kunnen wassen en aankleden.’
‘Dankzij deze patiënt leerde ik dat je als verpleegkundige niet altijd de leuke boodschapper kunt zijn. Nog steeds ben ik recht voor zijn raap. Ik zeg het eerlijk als het niet goed gaat en patiënten waarderen dat. Soms merk ik dat een verpleegkundig iets niet zegt, uit angst voor een boze reactie. Dat vind ik jammer, want je zegt het omdat je medische kennis hebt en op wilt komen voor je patiënt.’
Vanwege de privacy van onze patiënten anonimiseren wij het verhaal en veranderen wij details. Of wij vragen de patiënt toestemming om het verhaal te gebruiken.