‘Ik ruilde zijn brood om voor twee appelpunten’
‘Deze patiënt kan ik mij altijd nog goed herinneren. Ik heb zelfs nog een briefje van hem.’
‘Het is inmiddels 18 jaar geleden. Ik werkte toen op de afdeling Thoraxchirurgie in voormalig ziekenhuis de Weezenlanden. Meneer had een nieuwe hartklep gekregen. Hij lag al een tijdje bij ons op de afdeling en ik kon het goed met hem vinden. Hij mocht bijna naar huis, maar eerst moest er nog een echocardiografie worden gemaakt via de slokdarm. Dit is niet zo’n prettig onderzoek en wordt tegenwoordig vaak met een roesje gedaan. Hij vertelde mij trots dat hij bijna naar huis mocht. “Onderga eerst die echocardiografie nog maar even”, zei ik sarcastisch met een glimlach. Wij kregen beide vreselijk de slappe lach. Gewoon omdat het zo’n vervelend onderzoek is.’
‘Een dag later kreeg ik een briefje van hem. Eigenlijk geadresseerd aan mijn afdelingshoofd. Hierin schreef hij dat ik te sarcastisch was, dat dit echt niet kon. Dat hij vrijgesteld moest worden van het onderzoek of dat ik hem anders moest trakteren op appeltaart.’
‘Na werktijd ben ik meteen naar de bakker gegaan om twee appelpunten te kopen. Een voor hem en een voor zijn vrouw. Tegen etenstijd zocht ik zijn dienblad op en ruilde het brood om voor de twee appelpunten. Vervolgens deed ik de deksel er weer op. Een collega bracht hem het dienblad en wenste hem smakelijk eten. Ik was ergens anders op de afdeling aan het werk en hoorde opeens iemand heel hard schateren. Hij en zijn vrouw konden de appeltaart erg waarderen. Ik liet zijn briefje ook nog even lezen aan mijn afdelingshoofd. Ik zag haar eerst schrikken daarna moest zij ook erg lachen.’
‘Humor in de zorg is zo belangrijk, voor patiënten en voor ons als zorgmedewerkers. Dat houdt ons op de been.
Vanwege de privacy van onze patiënten anonimiseren wij het verhaal en veranderen wij details. Of wij vragen de patiënt toestemming om het verhaal te gebruiken.
