'Ik las het nieuws in mijn mail en was in de wolken'
‘Ik vind het belangrijk dat kinderen weten wat hun oorsprong is en wie hun biologische vader is. Tot 2004 kon je als spermadonor kiezen of jouw biologische kinderen jouw gegevens mochten opvragen. Nu is per wet geregeld dat donorkinderen er recht op hebben te weten wie hun biologische vader is.’
‘Onlangs kreeg ik een mail van een jonge vrouw. Haar moeder had zich in de jaren negentig bij Isala laten behandelen met donorsperma. En vervolgens was zij geboren. Zij was enorm benieuwd naar haar achtergrond. Of ik haar kon helpen? Was er nog iets te vinden in oude dossiers? Ik was pessimistisch, in die tijd doneerden mannen op voorwaarde van anonimiteit.’
‘Ik adviseerde haar contact op te nemen met de Stichting Donorgegevens. Zij beheren alle gegevens en mogen donoren benaderen. Alle gegevens die bij ons bekend waren, hebben wij al aan deze stichting overgedragen. Tenminste, dat dacht ik. Toen zij mij vertelde dat deze stichting geen gegevens voor haar had, ben ik verder gaan zoeken in het dossier van haar moeder. Alles heb ik doorgespit en uiteindelijk vond ik toch een code van een donor. De code konden wij koppelen aan twee mannen. Maar na verder speurwerk bleef er één over. Wij waren er behoorlijk zeker van dat hij het was. Die informatie hebben wij toen overgedragen aan Stichting Donorgegevens.’ ‘Eerst vroeg zij het donorpaspoort op. Hierin staat niet de naam, maar wel de kleur haar, ogen, liefhebberijen, enzovoort. Daar was zij al heel blij mee omdat ze er veel van zichzelf in herkende. Ook kwam ze tot de ontdekking dat ze nog een halfzus had.’
‘Een poosje later besloot ze dat ze toch ook graag de persoonsgegevens wilde weten. De Stichting neemt dan contact op met de donor. Kun jij je het voorstellen dat er na vijfentwintig jaar een brief in je brievenbus valt met het bericht dat je biologische dochter contact zoekt … Toch stemde de man in met een ontmoeting. Dat vond ik zo geweldig. Ik las het nieuws in mijn mail en was in de wolken.’ ‘Dit verhaal bevestigt voor mij dat het goed is dat kinderen weten wat hun oorsprong is. Dat wij door speuren in de archieven haar biologische vader konden vinden, had enorm veel impact op haar, maar ook op mij. Ik heb nooit een behandelrelatie met haar gehad, maar wij zijn wel verantwoordelijk voor haar komst. Daarom ben ik enorm blij dat ik haar kon helpen.’
Vanwege de privacy van onze patiënten anonimiseren wij het verhaal en veranderen wij details. Of wij vragen de patiënt toestemming om het verhaal te gebruiken.