‘Soms moet je ondeugend zijn en naar je gevoel luisteren’
‘Een patiënt die mij altijd zal bijblijven is een nog vrij jonge man met een hersentumor. Hij deed mee aan het programma Fysiek fit, een trainingsprogramma voor patiënten om tijdens een oncologische behandeling in beweging te blijven.’
‘Hij had altijd hardgelopen, maar was heel stellig: dat ging hij - nu hij zijn oude rondetijden nooit meer zou halen - echt niet meer doen. Dus sportte hij onder begeleiding op alle andere apparaten, maar liet hij de loopband links liggen.’
‘Toch merkte ik aan alles dat hij het hardlopen echt miste. Elke keer als ik hem sprak, kwam zijn vroegere passie ter sprake. Ik ben dit toen gaan benoemen. Steeds als hij het over hardlopen had, spiegelde ik dit naar hem. Op een dag heb ik hem voorgesteld om alle cijfertjes op de loopband af te plakken en het gewoon langzaam te gaan proberen. Dat heeft hij toen gedaan.’
‘Hij kreeg meteen de smaak weer te pakken. Het was alsof hij iets heel lekkers proefde wat smaakte naar meer. Als hij ’s ochtends binnenkwam, liep hij regelrecht naar de loopband. Hij hervond het plezier in lopen, zonder zich vast te pinnen op tijden en cijfers. Zijn situatie bracht veel stress met zich mee. Soms kwam hij met een doffe blik de oefenzaal binnen en als ik hem dan vroeg hoe het ging, zei hij: “Niet goed, maar ik ga eerst even lopen.” Dat hielp hem relativeren. Het lopen was echt zijn bron van ontspanning. Daarna kwam hij wel bij me om te praten over wat er niet lekker ging.’
‘Hij is maanden bij ons gebleven. Ook in de groep was hij zeer geliefd. Toen hij door zijn slechter wordende gezondheid niet meer veilig buiten kon fietsen - iets wat hij eigenlijk niet mocht, maar het was zijn enige manier om ergens te komen -, haalde een andere patiënt hem op zodat hij toch kon komen trainen. Tot het echt niet meer ging. Door de tumor ging zijn coördinatie zo ver achteruit dat hardlopen niet meer veilig was; hij zou struikelen over zijn eigen benen. Opnieuw moest hij meebewegen met wat zijn lichaam niet meer kon. Toen moest hij afscheid nemen van zijn passie, omdat het echt niet meer ging.’
‘Wat deze ervaring me leerde, is dat ik soms een beetje ondeugend mag zijn om iemand over de streep te trekken. Dat ik mag luisteren naar mijn gevoel, als ik denk dat iets voor iemand goed kan uitpakken.’
Vanwege de privacy van onze patiënten anonimiseren wij het verhaal en veranderen wij details. Of wij vragen de patiënt toestemming om het verhaal te gebruiken.