'Ik realiseerde me weer hoeveel impact het kan hebben als je zelf geen kinderen kunt krijgen'
'Het was een jonge stel. Ze waren al zelfs getrouwd en wilden dolgraag kinderen. Omdat dit niet automatisch ging, verwees de huisarts hen door naar ons Fertiliteitscentrum. Al snel begreep ik dat het vooral voor haar enorm belangrijk was om kinderen te krijgen.
Ze zei letterlijk: "Als ik geen moeder word, heeft het leven voor mij geen zin." Ik schrok daar van. Zij koppelde haar hele zingeving aan het moederschap. Naast de medische vraag was er duidelijk nog een andere vraag… een zingevingsvraag. '
'Door haar realiseerde ik me weer hoeveel impact het kan hebben als je zelf geen kinderen kunt krijgen. Omdat zij zo stellig was dat een leven zonder kinderen voor haar verder geen zin had, ging ik een aantal keer met haar in gesprek. Ik vroeg haar waarom ze zoveel waarde hechtte aan het moederschap; ze was toch ook iemands vrouw, dochter, vriendin, collega… Daar is toch ook zinvol? Ze vertelde dat ze uit een hecht gezin kwam. Ook vanuit haar schoonfamilie werd van haar verwacht dat ze kinderen kreeg en haar geloof ook een belangrijke rol. In totaal heb ik haar wel een keer of zes gesproken. In haar hoofd kon zij iets meer loskomen van de moederrol. '
'Ik begeleidde dit koppel zo'n vijf jaar, maar toch lukte het niet om zwanger te worden. De behandelingen hadden zoveel impact op ze, dat ze tussen de behandelingen door een pauze namen. En toen gebeurde het. Ze raakte opeens zwanger! Spontaan, zonder dat ze bij ons in behandeling was. Als ik zo'n bericht krijg, ben ik ontzettend blij. Ik heb meteen contact met haar opgenomen en heb bij haar de eerste echo's gedaan. Ik wilde met mijn eigen ogen zien dat ze echt zwanger was. Ik vroeg haar of zij het fijn vond als ik beschikbaar was voor de bevalling. Natuurlijk kun je niet bij iedere bevalling zijn, maar deze vrouw en haar man lagen mij na aan het hart. '
'Voor ze moest bevallen, zag ik haar nog een aantal keer. Die gesprekken gingen niet over de bevalling zelf, maar over haar onzekerheid. Na zo lang proberen was zij nu eindelijk zwanger, maar ze vroeg zich af: kan ik het wel? Ga ik een goede moeder zijn? ' 'Toen de weeën begonnen, stuurde zij mij een berichtje. Toen ze mocht persen ben ik naar het ziekenhuis gegaan en was er bij toen hun eerste kind werd geboren; vroeg in de ochtend om drie over zeven. Geweldig toch?'